Thursday, April 2, 2020

အခန်းဖော် (အပိုင်း-၂)

အခန်းဖော် ( ၂ )

အခန်း( ၃)
ဇေယျ ကိုကျော်စွာ့အခန်းထဲဝင်ပြီးတံခါးလော့ချလိုက်တယ်။အဲယားကွန်းတပ်ထားတော့ခြင်လုံခန်းဆိုတော့ဒီတိုင်းအိပ်ယုံတင်။ကုတင်မို့ယာပေါ်မှာတော့ကိုကျော်စွာပေါင်နှစ်ချောင်းကားပြီးအိပ်ပျော်နေတယ်။ပုဆိုးကဒူးပေါ်ရောက်နေပြီ။ကိုကျော့်စွာလီးကြီးကဥတွေနဲ့အတူမို့ယာပေါ်ကျနေတယ်။ဇေယျကြည့်ရင်းစိတ်တွေဘယ်လိုမှထိန်းမရတော့ကာမစိတ်တွေကြွလာတယ်။သူ့ပုဆိုးကိုကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီးဂွင်းထုနေမိတယ်။ကုတင်အောက်ကနေပြီးကြည့်ထုနေတာအားမရတော့တဖြည်းဖြည်းကိုကျော်စွာ့နားကပ်ပြီးသူ့ပေါင်ကြားဝင်ထိုင်ပြီးဂွင်းထုလိုက်တယ်။သူ့များလီးကိုကြည့်ပြီးထုရတော့ဖီးအရမ်းကောင်းပြီးသူ့လီးကအရမ်းတင်းပြီးတောင်နေတယ်။လက်တစ်ဖက်ကကိုယ့်လီးကိုထုနေပြီးကျန်တစ်ဖက်ကကို
ကျော်စွာပေါင်ကိုပွတ်လိုက်မျက်စိကတော့သူ့လီးကြီးကိုကြည့်ပြီးထုနေတယ်။ခဏနေတော့
ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်ပြီးဇေယျသုတ်တွေပန်းထွက်သွားတယ်။ပထမထွက်တာကကိုကျော်စွာဗိုက်ပေါ်ထိစင်သွားတယ်။နောက်ထပ်ထပ်ထွက်တဲ့သုတ်တွေကကိုကျော်စွာ့လီးပေါ်နဲ့ဆီးပုံးနဲ့ဥတွေပေါ်ဆင်သွားတယ်။ဒီတစ်ခါသူထုတာသုတ်ထွက်အများဆုံးတောင်ထင်ရတယ်။
ကိုကျော်စွာမူးပြီအိပ်နေတာဆိုတော့မသိလို့တော်သေးတယ်။ဇေယျသူခါးကပုဆိုးနဲ့ဗိုက်ပေါ်ကသုတ်တွေသုတ်လိုက်တယ်။ပြောင်တယ်ထင်ရပေမယ့်ကပ်စေးစေးနဲ့ပြီးလီးပေါ်နဲ့ဥပေါ်ကသူ့သုတ်တွေကိုသုတ်လိုက်တယ်သိပ်မပြောင်ချင်
ဆီးပုံးပေါ်ကအမွှေးတွေနဲ့ဆိုတော့ပိုဆိုးတယ်။အမွှေးတွေကြားဆိုတော့နိုးသွားမှာလဲစိုးတယ်။
မနက်နိုးလို့သူ့အမွှေးတွေမှာကပ်နေတာသိရင်
စစအိပ်တာတစ်ရက်မပြည့်သေးမျက်နှာပျက်စရာဖြစ်ကုန်တော့မှာတွေးမိပြီး။ဇေယျ ပုဆိုးရေစွတ်ပြီးသုတ်ပေးဖို့စိတ်ကူးသေးတယ်
ရေစိုနဲ့ထိရင်နိုးသွားမှသိရင်ပိုခက်ကုန်မှာစိုးသောကြောင့်ဇေယျကိုကျော်စွာဘေးမှောက်အိပ်လိုက်ပြီးဗိုက်ပေါ်ကခုဏသူသုတ်ထားတဲ့နေရာလေးအားလျှာဖျားလေးနဲ့လျက်လိုက်တယ်။
ပြောင်လောက်ပြီထင်မှဆီးပုံးနားမျက်နှာလေးအသာငုံပြီးအမွှေးတွေကပ်နေတဲ့သူ့သုတ်တွေကိုအသာပြန်လျက်လိုက်တယ်။နောက်ပြီးကို့ကျော်စွာ့လီးပေါ်အသာလျက်လိုက်တယ်ဂေါ်လီနေရာနားလျက်တော့လျှာဖျားတစ်မျိုးဘဲလက်တစ်ဖက်ကကိုင်ပြီးလျက်ပေးလိုက်တော့ကိုကျော်စွာလီးကြီးမာလာတယ်တဖြည်းဖြည်းလူကသာအိပ်တာ။ဇေယျသူ့လီးကြီးကိုလက်နဲ့အသာဗိုက်ပေါ်ကပ်ထားပြီးဥမှာပေနေတဲ့သုတ်တွေကိုလျက်လိုက်တယ်။အကုန်ပြောင်ပြီထင်မှလက်ကအသာလီးကိုပြန်လွတ်လိုက်တော့ထောင်နေတယ်။ကိုကျော်စွာတောင်နေတဲ့သူ့လီးကြီးအားလက်နဲ့လေးငါးချက်ပွတ်ပြီးတဘက်စောင်းပြီးမှောက်အိပ်သွားတယ်။ဇေယျစိတ်ထဲတော်သေးတယ်ဟုတွေးမိလိုက်တယ်။တော်ကြာသူ့လျက်နေတုန်းမှောက်အိပ်လိုက်ရင်မပြောင်ရင်ပြဿ နာတတ်နေအုံးမယ်။
"ဟူး..."ခုမှသက်ပျင်းချနိုင်ပြီးဘယ်ဘက်ဘေးအသာဝင်အိပ်လိုက်တယ်။ကျော်စွာတရေးနိုးလာတယ်။သူ့ညီဖွားလေးကထောင်နေတယ်ရှူ း ပေါက်ချင်တာနဲ့အပြင်ထွက်ခဲ့တယ်။ရေချိုးခန်းထဲဝင်အိမ်သာမှာရှူ းပေါက်လိုက်တယ်သိပ်မမူး
တော့။ပြန်ထွက်လာပြီးနံရံကနာရီကြည့်လိုက်တော့2:15အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်ပြီးတံခါးအသာလော့ချလိုက်ပြီးကုတင်ဆီလှမ်းခဲ့တော့ကုတင်တ
ဘက်မှာနောက်ကျောပေးပြီးအိပ်နေတဲ့
ညီီလေးဇေယျပုဆိုးကဖင်ပေါ်လန်နေတယ်
ဖင်လေးကညိုညိုလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေး
ကျော်စွာအမူးပြေနေပြီဆိုတော့မျက်စိပိုကျယ်
သွားသလိုဘဲ။သူမိန်းမ မူမူအောင်နဲ့ယူတာနှစ်ဘက်မိဘသဘောတူပြီးကိုယ်လဲယူမဲ့မိန်းမမရှိတာနဲ့ခေါင်းညိတ်မိခဲ့တယ်။မိမူကတော့အပျို မဟုတ်တော့တာမင်္ဂလာဦညမှသူသိလိုက်ရတယ်။သူ့မိဘတွေမလွန်ဆန်နိုင်လို့သာသူ့ယူခဲ့တာ။မင်္ဂလာဦးညရောက်တော့သယ်ရင်းတွေကိုဟန်ပြသောက်ခဲပြီးမူမူအောင်နဲ့အိပ်တော့သူစပြီးမူမူအောင်အဖုတ်ကိုလူပျို ညပျက်အောင်လိုးမယ်ဆိုပြီးသူ့အပျိုမြှေးလဲဖောက်မယ်ပေါ့စိတ်ကူးပြီးနမ်းတော့အနမ်းမခံ
"ကိုကျော်စွာ ရှင်လုပ်မှာဆိုလုပ်တော့ကျမမနမ်းပါနဲ့အရက်နံ့ရရင်ခေါင်းမူးလွန်းလို့ပါ"
ကျော်စွာလဲသူ့အပြစ်နဲ့သူဆိုတော့လုပ်ရပြီးရောဆိုပြီးမူမူအောင့်ပေါင်ကြားထိုင်ပြီးသူ့လီးနဲ့စောက်စေ့လေးကိုထပ်အောက်ပွတ်ဆွဲလိုက်တယ်။လေးငါးခါလောက်လုပ်တော့မူမူအောင်စောက်ရည်ကြည်လေးတွေစိမ့်ထွက်လာတယ်။သူ့လီးထိပ်ကလဲအရည်ကြည်လေးထွက်လာတော့ဒစ်ထိပ်ကိုနောက်ထိလှန်ပြီးပေါင်နှစ်ဘက်အားဖြဲပြီး
လီးကိုထိုးထည့်လိုက်တယ်သူ့လီးဒီလောက်ကြီး
တာတောင်နည်းနည်းမှမညည်းအသာလေးဝင်သွားတယ်။သူထပ်ပြီးစောင့်လိုက်တယ်သူ့လီးကြီးအဆုံးထိဝင်သွားတယ်ဘာအတားအဆီးမှမရှိသူ့နည်းနည်းတော့ဖီးပျက်သွားတယ်။ဒါပေမယ့်ပြီးအောင်ဆက်လိုးလိုက်တယ်။
"ဖြောင်းး ဖြောင်းးးဖြောင်းး" "ဗြစ်...ဗြစ်...အိုးး...အီး...ဗြစ်"
"ဖြောင်းး ဖြောင်းးးဖြောင်းး" "ဗြစ်...ဗြစ်...အိုးး...အီး...ဗြစ်"
လေးငါးဆယ်လောက်စောင့်ပြီးတော့မူမူအောင်နည်းနည်းသာညည်းပြီးပြီးသွားတယ်။သူမပြီး
သေးဒါကိုမူမူအောင်က
"ကျမအိပ်ချင်ပြီကိုကျော်စွာ ရှင်လိုးတာတော်တော့""ဟ!ငါမှမပြီးသေးတာဘယ်လိုလုပ်မလဲ""ရှင့်ဟာရှင်အိမ်သာထဲဖြစ်ဖြစ်ဒီကုတင်ပေါ်ဖြစ်ဖြစ်ဂွင်းထုလိုက်ပေါ့ရှင်"
ကျော်စွာဒါနဲ့အိမ်သာထဲဝင်ပြီးပြီးအောင်ဆက်ထုလိုက်တယ်။နောက်တစ်ရက်လဲဒီလိုဘဲသူဘယ်လောက်လိုးလိုးသူမပြီးခင်မူမူအောင်အရင်ပြီးသွားတယ်။သူ့အားဆက်ပြီးပြီအောင်ဆက်လိုးခွင့်မပေး။ဒါနဲ့လက်ထပ်ပြီးတစ်လပြည့်တော့သူအပြင်ကအရက်သောက်လာပြီးမူမူအောင်ဖင်ကို
လိုးမယ်ဆိုပြီးသူအိမ်ပြန်ရောက်တော့မူမူအောင်
စောင်းပြီးအိပ်နေတယ်။သူအခန်းထဲရောက်ရောက်ချင်းပုဆိုးကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီးမူမူအောင့်ဘေးဝင်လိုက်ပြီးထမိန်လေးကိုခါးထိလှန်လိုက်တယ်။ဖင်လုံးကြီးနှစ်ဖက်ပြောင်နေတာလက်နဲ့ညစ်ပြီးပွတ်လိုက်တယ်။မူမူအောင်နိုးလာပြီး
"ကျွန်မခေါင်းနောက်နေလို့ကောင်းကောင်းအိပ်ပါရစေ" "ဟာကွာမင်းအဖုတ်မလိုးတော့ဘူးငါအခုမင်းဖင်ထဲထည့်မလို့ကွာနော်" "ဟာ!ရှင့်ဘယ်သူပြောလဲဖင်လိုးရတယ်လို့"
"နိုင်ငံခြားဇတ်ကားတွေထဲမှာတွေ့ဖူးတယ်လေ
မင်းအဖုတ်လိုးရင်မင်းပြီးသွားရင်ကိုကဖီးပျက်တယ်ကွဒါကြောင်ဖင်ထဲလိုးကြည့်မယ်နော်"
"ဟာ!ရှင်မဖြစ်နိုင်တာမပြောနဲ့ကျွန်မလက်မခံနိုင်ဘူး"" "ငါကတော့ဒီညမင်းဖင်လိုးရမှကျေနပ်မယ်ကွာကိုယ့်မိန်းမဘဲကွဘာဖြစ်လဲ" "ရှင်သတ္တိရှိရင်လုပ်ရဲရင်လုပ်ကြည့်လေကျမ တစ်ရပ်ကွက်လုံးကြားအောင်အော်ပြမယ်
ကိုကျော်စွာရှင်အရှက်မကွဲချင်ရင်အသာအိပ်တော့"
ဒီလိုနဲ့ကျော်စွာအိမ်ထောင်ရေးကမိန်းမယူတာသာလူသိတာသူ့အိမ်ထောင်ရေးမသာယာခဲ့
ဒီတော့မနက်လင်းအိမ်ကထွက်ကျောက်ဝိုင်းသွားပြီးညမိုးချုပ်မူးပြီးပြန်လာအိပ်လိုက်တယ်။တစ်ရက်ကတော့သူကျောက်ဝိုင်းရောက်ပြီးနေ့လည်လောက်မှမနေ့ကယူခဲ့တဲ့ပြဖို့ကျောက်ထုပ်ကအိမ်မှာကျန်ခဲ့တယ်။ဒါနဲ့ဝယ်မဲ့ဝယ်လက်အားTeaဆိုင်မှာခဏထိုင်ခိုင်းပြီးအိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။အိမ်ကစိန်ပန်းထဲမှာဆိုတော့ကျောက်ဝိုင်း
နဲ့နီးတော့ပြန်လာလိုက်တယ်။အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ဆိုင်ကယ်Kenbo125 လေးရပ်ထားတာနဲ့
အိမ်ရှေ့တံခါးကလဲဖွင့်ရက်မို့အသာဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။
"မူရယ် မောင်တို့ဘယ်တော့အတူနေရမှာလဲ။မူ့ကိုမခွဲနိုင်လို့သာကိုလိုက်လာရတာညညဆိုမောင်တစ်ယောက်ထဲနေရတာစိတ်ပျက်နေပြီကွ"
"မောင်ရယ် မူလဲမောင့်ကိုချစ်လွန်းလို့မူ့ဘဝကိုအပျို ဘဝအပြီးပေးခဲ့တာလေကွာ။အိမ်ကိုမလွန်ဆန်နိုင်လို့သာလက်ထပ်လိုက်တာ""အင်းပါကွာမောင်ကအတူတူတစ်သက်လုံးနေချင်တာကွခုတော့နေ့ဘက်ကိုနှစ်ရက်ခြားလာနေရလို့နေနိုင်တာမတွေ့ရရင်မောင်သေမှာကွ"
ကျော်စွာအပြင်ကနေအသံတွေကြားပြီးဒေါသထွက်နေတယ်။စိတ်ညိမ်ရပ်ကွက်ထဲမို့အိမ်ရှင်သိရင်လဲသူအရှက်တကွဲဖြစ်အုံးမယ်။
"မူ! ဒီနေ့တော့မောင်မူ့ဖင်လေးထဲထည့်ပြီးလိုးချင်တယ်ကွာ" "မောင့်သဘောပါ ဒါပေမယ့်ဟိုတစ်ရက်ကလိုအရမ်းမထည့်နဲ့နော်
မူဖင်လေးထပ်ကွဲသွားအုံးမယ်" "အင်းပါမူရာ"
ကျော်စွာစိတ်တွေဘယ်လိုမှထိန်းမရတော့
"ဝုန်း!..ဟာ!..ကိုကျော်စွာ!."
"ကဲ"ဘာပြောချင်သေးလဲမိမူ!ယူထားတဲ့ယောင်္ကျားကျဖင်လိုးချင်တာမကြားဖူးဘူးလေးဘာလေးနဲ့ခုနောက်လင်နဲ့ဖောက်ပြန်နေတာပေါ့"
"ဒီမယ်ကိုကျော်စွာဒါနောက်လင်မဟုတ်ဘူးရှင်ကသာနောက်လင်ဒါကျမရှင်နဲ့မယူခင်ကတည်းကအပျို ဘဝပေးထားတဲ့ကျမယောက်ျား"
"အေးမင်းလင်နဲ့ခုဘဲလိုက်သွားငါနောက်နေ့ကွာရှင်းစာချုပ်လက်မှတ်ထိုးပေးမယ်"
"ကျေးဇူးဘဲကိုကျော်စွာကျမအိမ်ကိုမလွန်ဆန်နိုင်လို့သာရှင့်ကိုလက်ထပ်ခဲ့တာခုတော့ကျေးဇူးဘဲ"
"ဟားးးငါကလဲခုလိုစောစောစီးစီးသိလိုက်ရတာကျေးဇူးတင်ပါတယ်သွားခုနင့်လင်နဲ့ထွက်သွားငါ့အိမ်ထဲက"
ကျော်စွာပြောလဲပြောသူ့လင်ပုဆိုးကောက်ဝတ်နေတာကြည့်လိုက်တော့နည်းတဲ့လီးကြီးမဟုတ်မဲပြီးအရှည်ကြီးကောင်မဒါကြောင့်ငါ့လီးနဲ့ထည့်တုံးကနည်းနည်းမှမအော်တာ။
ကျော်စွာအတွေးတွေအတိတ်ဆီကနေလက်ရှိဘဝပြန်ရောက်လာတယ်။သူကုတင်ဘေးတတ်လိုက်ပြီးနောက်ကျောပေးအိပ်နေတဲ့ဇေယျ ဖင်လေးအားလက်နဲ့အသာညစ်လိုက်တယ်။
ဇေယျ အိပ်နေတာခြေထောက်တစ်ဘက်ကဆင်းပြီးတစ်ဘက်ကကွေးပြီးစောင်းအိပ်နေတော့ခရေပေါက်လေးပါမြင်နေရတယ်။အသားလတ်တော့ခရေပေါက်လေးကညိုနေတယ်။သူ့ဇေယျဖင်လေးအားအသာပွတ်ကြည့်ပြီးဂွင်းထုလိုက်တယ်။
မထုတာလဲကြာတော့အရမ်းဖီးဖြစ်ပြီးသုတ်တွေထွက်သွားတယ်။
"အား! "
ကျော်စွာ ဇေယျဖင်အားကြည့်ပြီးထုတော့သူ့သုတ်တွေ
ဇေယျ့ဖင်တွေပေါ်စင်ကုန်တယ်။ဇေယျကမနိုးပေစောစောထုပြီးအိပ်တော့အိပ်ကောင်းနေတယ်လေ။ကျော်စွာသူ့သုတ်တွေစင်သွားတာမသုတ်ဘဲထားလိုက်ရင်ကောင်းမလားသုတ်လိုက်ရင်လဲနိုးသွားမှပြောရခက်နေမယ်ခုမှအတူနေဖို့ရောက်လာတဲ့သူဆိုတော့တွေးရင်းဇေယျဖင်အား
ကြည့်နေမိတယ်။သူကြည့်နေရင်းသူ့သုတ်တွေကဖင်ကနေစီးသွားပြီးခရေပေါက်လေးပေါ်ကနေအောက်စီးကုန်ပြီ။ဒါနဲ့သူ့ပုဆိုးနဲ့အသာဖွဖွလေးသုတ်ပေးလိုက်တယ်။ဇေယျမနိုးတုပ်တုပ်မှမလှုပ်။ဇေယျလဲသူ့လိုဘဲအိပ်ရင်ဖင်ထဲကြွက်ဝင်တောင်သိမဲ့လူမျိုး မဟုတ်ဘူးထင်တယ်။သူ့သုတ်လိုက်တော့ဖင်ပေါ်ကစေးကပ်ကပ်နဲ့ကျန်နေတယ်။သူလဲမထူးဘူးဆိုပြီးဖင်ပေါ်လျာလေးနဲ့ပြောင်အောင်လျှက်ပေးလိုက်တယ်။ပြီးတော့လျှာထိပ်လေးနဲ့ခရေပေါက်လေးအားလျှက်ပေးလိုက်တယ်။သုးံလေးခါလောက်လျက်လိုက်တော့ခရေလေးကစိုနေပြီးမီးရောင်မှာပြောင်လက်နေတယ်။သူ့စိတ်ကိုကျော်စွာထိန်းမရတော့ဒါနဲ့အောက်ဆင်းပြီးအိပ်ခန်းမီးပိတ်လိုက်တယ်။ကုတင်ပေါ်အသာတတ်ပြီးသူ့လက်ခလယ်လေးပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး
ဇေယျဖင်လေးအားအသာစမ်းပြီးခုဏစိုနေတဲ့ခရေပေါက်လေးအားဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုက်တယ်။သူ့လက်ထိပ်လေးအသာသွင်းလိုက်တယ်ဇေယျမလှုပ်အိပ်ကောင်းနေတယ်။သူ့လက်ည်းခွံမြှုပ်လောက်ထိလက်ခလယ်လေးဝင်သွားတယ်။သူလက်ကိုအသွင်းအထုပ်ကစားလိုက်တယ်။ဇေယျလှုပ်လာတယ်။ဒါနဲ့သူအိပ်သလိုနဲ့လက်ကိုအမြန်ပြန်ရုပ်ပြီးညိမ်နေလိုက်တယ်။တော်ပြီနိုးလို့သိသွားရင်ပြဿ နာ ဖြစ်မှာစိုးသောကြောင့်အသာအိပ်လိုက်တယ်။

အခန်း( ၄ )
မနက်6:00လောက်ဇေယျနိုးလာတယ်။သူ့ဘေးကြည့်လိုက်တော့ကိုကျော်စွာတရှူးရှူးနဲ့အိပ်နေတယ်ပက်လက်ကြီးဇေယျကိုကျော်စွာအောက်ပိုင်းမျက်လုးံကအလိုလိုရောက်သွားတယ်။
"ဟိုက် ရှားပါး"
ကိုကျော်စွာ လီးကြီးကလူကသာအိပ်နေတာ
လီးကမိုးပေါ်ထောင်နေတယ်အကျောတွေလဲထောင်ဂေါ်လီထည့်ထားတဲ့နေရာလေးတွေလဲထင်းနေတယ်။ဇေယျကြည့်ပြီးတံတွေးမျိုချမိတယ်။
အကြာကြီးလဲမကြည့်နိုင်အိမ်သာတတ်ချင်သောကြောင့်ထွက်ခဲ့တယ်။ရေခဲသေတ္တာထဲက
ရေအဝသောက်လိုက်တယ်။ပြီးရေချို းခန်းထဲ
ဝင်ခဲ့တယ်။အိမ်သာကတွဲရက်ဆိုတော့။သူကိစ္စ
အိမ်သာထဲရှင်းလိုက်တယ်။ကိုယ့်အခန်းဘက်ဝင်ပြီးရေမချိုးခင်သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်တယ်။ညကသူယူလာတဲ့ပစ္စည်းတွေနေရာတကျထားလိုက်တယ်။
အားလုံးပြီးတော့ဖုန်တွေနဲ့ယားသလိုဖြစ်နေတာနဲ့ရေချိုးဖို့ထွက်ခဲ့တယ်။သူဆပ်ပြာခွက်နဲ့မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ဆေးအကုန်ထုတ်ယူပြီးရေချိုး
ခန်းထဲထားဖို့ယူခဲ့လိုက်တယ်။ဇေယျအခန်းထဲကထွက်တော့ကိုကျော်စွာ့အခန်းကပိတ်ထား
တုန်းမနိုးသေးဘူးနေမှာ။ဒါနဲ့သူရေချိုးခန်းထဲဝင်
ပြီးလော့ချလိုက်တယ်။ခုဏသန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားတဲ့ပုဆိုးမို့ချွတ်ချလိုက်ပြီးခြေထောက်အောက်ရေစိုအောင်ပုံထားပြီးရေပန်းပွင့်ပြီးရေချိုးလိုက်တယ်။သူဆပ်ပြာတိုက်နေတဲ့အချိန်ဘဲ
"ဒုန်း...ဒုန်း...ညီလေးအိမ်သာတတ်နေတာလား"
"ဟာ! အကိုကျနော်ရေချိုးနေတာ"
"အေးဒါဆိုတံခါးဖွင့်ပေးပါအုံးကိုယ်အိမ်သာတတ်ချင်နေလို"
"အကိုကျနော်ဆပ်ပြာတိုက်နေတုန်းမို့ရေချိုးပြီးရင်ဖွင့်ပေးပါ့မယ်"
"ဒုန်း...ဒုန်း...လုပ်ပါညီရာကိုမအောင့်နိုင်တော့ဘူးထွက်တော့မှာယောကျ်ားအချင်းချင်းဘဲကွာ
ကိုယ်မင်းရေချိုးတာမကြည့်ပါဘူးကွမြန်မြန်ဖွင့်တော့မရတော့ဘူး"
ဇေယျမထူးတော့ဘူးတံခါးလော့ဖွင့်ပေးပြီးသူ့ဖွားဖက်တော်လေးအားလက်နဲ့အုပ်ထားတယ်။
ကျော်စွာသူ့အားမကြည့်အားအိမ်သာပေါ်တက်ထိုင်ပြီးလျော့ချလိုက်တယ်။ဇေယျဆပ်ပြာတိုက်တာကြာတော့မျက်လုံးဆပ်နေပြီ။ဒါနဲ့ကိုကျော်စွာ့အားကျောပေးပြီးရေပန်းဖွင့်ချပြီးရေချိုးလိုက်တယ်။ကျော်စွာမကြည့်ဘူးဆိုပေမယ့်ကိုအိမ်သာနဲ့သူရေချိုးနေတာဘယ်လောက်မှမဝေးတော့ဇေယျနောက်ကျောနဲ့အိုးလေးလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးနဲ့ရေးချိုးနေတာကြည့်မိတယ်။မိန်းကလေးတွေထက်တောင်ကြည့်ကောင်းနေတယ်။ကြည့်ရင်းသူ့လီးကတောင်လာတယ်အရှေ့ကိုမတ်နေတယ်။ဇေယျကိုယ်ကဆပ်ပြာတွေကုန်အောက်ရေ
ဖွင့်ချိုးပြီးပွတ်သပ်ပြီးကိုကျော်စွာဘက်မသိမသာ
ကြည့်လိုက်တော့ဟောဗျာအိမ်သာကကိုယ်ဘက်မျက်နှာမူထားတော့ကိုကျော်စွာ့လီးကြီးက
အမြှောက်ကျလိုထောင်နေတယ်။ဒါနဲ့ဇေယျလဲ
ဖင်လေးကုန်းပြီးခြေထောက်ဆပ်ပြာတိုက်သလိုနဲမြူ ဆွယ်လိုက်တယ်။ကျော်စွာသူ့မိန်းမဖင်အား
မလုပ်လိုက်ရတာဘဲကံကောင်းတယ်ထင်မိတယ်။ဇေယျရေချိုးနေတာကိုမျက်စိကမခွာနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်နေတယ်။သူကြည့်နေတုန်းဖင်ကုန်းပြီခြေထောက်ဆပ်ပြာတိုက်တော့အိုးလေးကကားထွက်လာတယ်။သူ့အောက်ပြန်ငုံကြည့်တော့လီးကဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးထောင်နေတယ်။
ဇေယျအသာပြန်ရပ်ပြီးရေချိုးလိုက်တယ်။ရေလဲတဘက်ခါးပတ်လိုက်တယ်။ခုထိကိုကျော်စွာအိမ်သာကမထသေး။ဒါနဲ့သူမသိသလိုအပြင်ထွက်ခဲ့တယ်။ကျောစွာစိတ်တွေဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းမသိ
ဇေယျရောက်လာမှဖင်လိုးချင်စိတ်ပိုပြီးပြင်းထန်နေတယ်။ညီလေးဇေယျကယောကျ်ားချင်းစိတ်ဝင်စားရင်သူအတွက်ကံကောင်းတယ်။သူမိန်းမတွေကိုထပ်လဲမယူချင်လုပ်လဲမလုပ်ချင်တော့။ခုမှတစ်ရက်ရှိသေးတာဇေယျကိုသူစိတ်ပါလာအောင်
လုပ်ရမယ်ဟုတေးထားလိုက်တယ်။သူအိမ်သာကဆင်းပြီးတစ်ခါထဲရေချိုးဖို့အိကျင်္ျ ီချွတ်ပုဆိုးချွတ်
ပြီးတန်းပေါ်တင်လိုက်တယ်။ရေပန်းဖွင့်ပြီးခေါင်းကိုရေပန်းအောက်ဝင်လိုက်တယ်။သူချိုးတုန်း
"ကလစ်!" ဇေယျပုဆိုးအစိုမေ့လို့ဝင်ယူတော့
ကိုကျော်စွာရေချိုးနေတယ်။မိုက်တယ်ဗျာနောက်ကျောပါtatooထိုးထားတာဖင်လဲလုံးပြီးကျစ်နေတာဘဲရင်ဘက်အအမွှေးတွေကရေထိတော့ဆင်းပြီးမဲနေတယ်။
"အေးညီဘာမေ့လို့လဲ"
"ဟုတ်အကိုပုဆိုးအစိုလာယူတာ"
ကျော်စွာသူ့ခြေထောက်အောက်ကပုဆိုးကုန်းကောက်တော့ဥလေးနှစ်လုံးဖင်နောက်ကနေပြူ ထွက်လာတယ်။အသာရေညှစ်ပြီးဇေယျဘက်လှည့်ပေးတော့လီးကြီးကရမ်းနေတယ်။ဇေယျမသိသလိုနေပြီး"ကျေးဇူးအကို"ပြောပြီးပြန်ထွက်ခဲ့တယ်။ဇေယျသူအားယောက်ျားချင်းစိတ်ဝင်စားတတ်တဲ့ဟိုမိုတစ်ယောက်ဆိုတာကိုကျော်စွာသိရင်အိမ်မှာအတူမနေရဘူးဖြစ်မည်ဆိုးသောကြောင့်ခုမှအစရှိသေးတော့နောက်မှဖြည်းဖြည်းစကားတီးခေါက်ပြီးအနေကြာမှပြောရန်စိတ်ကူးလိုက်တယ်။ကျော်စွာကလဲဇေယျဖင်လေးလိုးရဖို့
အကြံထုတ်နေမိတယ်။တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အကြံထုတ်နေတာဘယ်သူသိမလဲလေ။
ကြိုးစားပါဦးမည်။
အခန်းဖော် ( ၁ )
*************

အခန်း(၁)
" အန်တီဒီတိုက်ကလေးပေါ့"
" အေးဟုတ်တယ်သမီး""
"အခန်းဖော်ကရောအန်တီရှင်းရဲ့လား"
"သမီးနေမှာလားဒါဆိုရင်တော့မရဘူး"
"မဟုတ်ပါဘူးဒီအစ်ကိုသမီးရုံးကပါလိုက်ပြပေးတာပါ"
ဇေယျမန်းလေးကMega ဆေးကုမ္ပဏီကsupervisor ရာထူးနဲ့တောင်ငူကနေပြောင်းလာတာတစ်ပတ်ရှိသေးတယ်။အဆောင်တွေကလဲလူများတော့နေစရာမရှိရုံးကနယ်ခံကောင်မလေးကစိန်ပန်းထဲမှာအစ်ကိုရှိတယ်ဆိုလို့ရုံးဆင်းရင်းလိုက်ပြမယ်ဆိုတာနဲ့လာကြည့်တာပါ။ခြံဝင်းအကျယ်ကြီးမှာပျဉ်ထောင်အိမ် နှစ်လုံးတိုက်ပုလေးနှစ်လုံး နဲ့နှစ်ထပ်တိုက်ကြီးတစ်လုးံရှိတယ်။အိမ်ရှင်လိုက်ပြတဲ့တိုက်ပုလေးကတော့အပြင်ကကြည့်ရုံနဲ့တင်သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနဲ့ဖြစ်မယ်ပုံပါ။
"အန်တီအထဲရောဝင်ကြည့်လို့ရမလား"
"အေးအဲ့ဒါခဏသားလေးဒီကအခန်းမှာနေတဲ့သူလာတော့မှာပါနှစ်ယောက်တွဲနေရမှာဆိုတော့သားအဆင်ပြေမှနေပါ"" "ဟုတ်ကဲ့လူလွတ်လူကောင်းဆိုကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ်နှစ်ယောက်တွဲဌားနေမှလဲအဆင်ပြေပြီးအခန်းခကဌားနိုင်မှာမို့ပါ။အဆောင်ကျတော့လဲကျဉ် းပြီးရှုပ်လို့ပါအန်တီ "
"အေးလူလွတ်တစ်ခုလပ်ပါသူ့မိန်းမနဲ့ကွဲသွားတာနှစ်လလောက်ဘဲရှိမယ်သူ့မြို့လဲရှက်ပြီးမပြန်ချင်တာနဲ့ဆက်နေမယ်ပေါ့အခန်းခကလဲသူတစ်ယောက်ထဲနဲ့ကျယ်နေတယ်ပိုက်ဆံကလဲတစ်ယောက်အတွက်နဲ့များတော့ပြောင်းမယ်ပြောထားတာနဲ့သူလာရင်သားတို့အချင်းချင်းညှိကြည့်ပေါ့ရည်ရည်မွန်မွန်လေးပါခုတော့နည်းနည်းသောက်ပြီးသူ့ဟာသူနေတတ်တယ်"
"ဟုတ်အန်တီကျနော်ခဏစောင့်လိုက်ပါ့မယ်"
"ဒါဆိုအစ်ကိုညီမပြန်ပြီလေအစ်ကိုသိနေပြီဘဲ"
"အေးအေးညီမကျေးဇူးပါဟာအဆင်ပြေရင်မနက်ရုံးရောက်မှတစ်ခုခုဝယ်ကျွေးမယ်"
"ရပါတယ်အစ်ကိုရာ"
ကျနော်လိုက်ပြပေးတဲ့ရုံးကနယ်ခံကောင်မလေးပြန်သွားတယ်။အိမ်ရှင်အဒေါ်ကြီးကလဲ
"သားဒီမှာထိုင်စောင့်ရင်စောင့်လေဒါမှမဟုတ်အန်တီအိမ်ကစောင့်လေသူဝင်လာရင်မြင်ရပါတယ်" "ဟုတ်အန်တီရပါတယ်ကျနော်ဒီဝရံတာကဘဲထိုင်စောင့်နေပါ့မယ်"
"ဒါဆိုအန်တီပြန်အုးံမယ်သူဝင်လာရင်အန်တီလာပြောပေးပါ့မယ်" "ဟုတ်အန်တီ"
ဇေယျ တစ်ယောက်ထဲထိုင်စောင့်ရင်းတွေးနေမိတယ်အဆင်ပြေပါစေလို့လဲဆုတောင်းနေမိတယ်အိမ်ရှင်ပြောသလိုဆိုအခန်းဖော်ကမဆိုးလောက်ပါဘူး။ဘာအလုပ်လုပ်လဲမမေးလိုက်ရ။
"တီ!တီ!!!"Clickဆိုင်ကယ်လေးနဲ့ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းခပ်တုတ်တုတ်ဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့လူတစ်ယောက်တိုက်ရှေ့ရပ်သွားတယ်။မျက်နှာကလေးထောင့်မကျတကျမျက်ခုံးကောင်းကောင်းနှာတံကတော်တော်ရှည်ပြီးချွန်တယ်။ထူထဲတဲ့နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကိုနှုတ်ခမ်းမွှေးမဲမဲကကာရံထားတော့အဆင်မပြေလောက်ဘူးထင်တယ်လူမိုက
်ရုပ်လက်မောင်းကစပို့ရှပ်အမဲအောက်ကtatooတဝက်တပျက်မြင်နေရတယ်။
"ငါ့ညီဘယ်သူနဲ့တွေ့ချင်လို့လဲဒါမှမဟုတ်မိမူေဧည့်သည်လားဒါဆိုပြန်တော့ကိုယ်ဘာမှမသိဘူး" "ဟဲ့မောင်ကျော်စွာ မင်းမိန်းမဧည့်သည်မဟုတ်ပါဘူးမင်းအခန်းမှာဌါးမယ့်ကလေးပါ။မင်းမလာသေးတော့မင်းနဲ့ညှိဖို့ထိုင်စောင့်နေတာ" "ဟာ sorry အန်တီကျနော်ကမိမူဟာတွေလားလို့ရပါတယ်ဝင်ကြည့်လေညီ"
သုးံယောက်လုးံကိုကျော်စွာအခန်းဖွင့်ပေးတော့ဝင်ကြည့်ဖြစ်တယ်။ရေချို းခန်းနဲ့အိမ်သာကတွဲရက်မီးဖိုခန်းအိပ်ခန်းနှစ်ခန်းဘဲကြီးတစ်ယောက်ထဲနေတာသန့်ရှင်းသားဘဲ
"ဟုတ်အန်တီကျနော်နေချင်ပါတယ်အခန်းကသန့်လဲသန့်တယ်လေအစ်ကိုရောကျွန်တော်နေရင်အဆင်ပြေပါ့မလား" " "အေးမင်းရည်းစားတွေဘာတွေဒီခေါ်မလာရင်အဆင်ပြေတယ်ကွမင်းမဌားဖြစ်ရင်ကိုလဲပြောင်းမှာယောင်္ကျားလေးသီးသန့်အဆောင်လေ"
"စိတ်ချအစ်ကိုကျနော်မှာဘာရည်းစားမှမရှိပါဘူး"
" ကဲဒါဆိုအန်တီပြန်ပြီမနက်မှစာချု ပ်ချုပ်ကျတာပေါ့မင်းတို့အဆင်ပြေပြီဘဲ"
"ဟုတ်ကဲ့အန်တီ"
အိမ်ရှင်အန်တီကြီးပြန်ထွက်သွားတယ်။
"ကိုယ်နာ့မည်ကျော်စွာကျောက်အရောင်းအဝယ်လုပ်တယ်ညီ" "ဟုတ်အကိုညီနာမည် ဇေယျ ပါဆေးကုပ္မဏီမှာအလုပ်လာလုပ်တာပါ။"
"အေးအေးဒါနဲ့မနက်မှပြောင်းလာမှာလား"
"အဆင်ပြေရင်ကျနော်အခုအဝတ်အိပ်တွေပြန်ယူပြီးတစ်ခါထဲနေချင်တယ်အစ်ကိုရုံးမှအိပ်ရတာအဆင်မပြေလို့ပါ"
"အေးအေးမင်းအဆင်ပြေသလိုနေပါအိပ်ခန်းနှစ်ခန်းရှိတာဘဲခုမှညနေ6:30ဘဲရှိသေးတာဘဲ"
"အစ်ကိုလိုက်သယ်ပေးရမလားညီအားမနာပါနဲ့နောက်ဆိုအတူတူနေရမှာဘဲညီကိုတွေလိုပေါ"
"ဟုတ်ရပါတယ်အစ်ကိုညီ့ဆိုင်ကယ်နဲ့အရှေ့တစ်ထုပ်အနောက်တစ်ထုပ်တင်လာပြီးရင်ရပါပြီ"စကားပြောကြည့်တော့လဲကိုကျော်စွာကလူကောင်းတစ်ယောက်ပါမျက်လုးံတွေကတော့ရီဝေဝေဖြစ်နေတာသတိထားမိတယ်။ကျော်စွာကလဲကိုယ့်အခန်းဖော်ကကိုယ့်ထပ်ဆယ်နှစ်လောက်ငယ်မဲ့ရည်ရည်မွန်မွန်မပိန်မဝအရပ်မြင့်မြင့်နဲ့အသားလတ်လတ်ဖြူ လဲမဖြူ ညိုလဲမညိုချစ်စရာညီတစ်ယောက်လိုသဘောထားမိတယ်။
"ဒါဆိုအစ်ကိုကျနော်ပြန်သွားသယ်အုံးမယ်"
"အေးအေးကိုလဲဆိုင်ကယ်ထဲကပုလင်းနဲ့အမြည်းလိုက်ထုတ်အုံးမယ် ကိုယ်နည်းနည်းသောက်တတ်တယ်နော်ညီဖြစ်တယ်မလား" "ဟုတ်ရပါတယ်အကိုကျနော်လဲရုံးမှာမဖြစ်မနေပွဲတွေဆိုသောက်ဖြစ်ပါတယ်ကိစ္စမရှိပါဘူး"
"ဟေ! ဒါဆိုကိုအဖော်ရပြီပြန်လာရင်မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ်သောက်မယ်ကွာကိုယ်သောက်ရင်းစောင့်နမယ်"
"မနက်ဖြန်မှညီတိုက်ပါ့မယ်ဒီနေ့တော့ညီပင်ပန်းနေလို့ပါအကိုပြန်လာရင်အခန်းထဲပစ္စည်းတွေနေရာတကျထားရအုးံမယ်ရှင်းရအုံးမယ်လေအကို" "အေးအေးဒါဆိုကိုတိုက်ပါ့မယ်မနက်ဖြန်ကိုကအိမ်ရှင်ပြီးတော့အသက်ကြီးတယ်လေကွာ"
"ဟုတ်ကဲ့အကို"
ကျော်စွာဆိုင်ကယ်tooboxထဲကbeerပုလင်းငါးလုံးနဲ့အမြည်းထုပ် ငုးံ ကြော်ထုပ်ထုတ်လိုက်တယ်။ဇေယျ ဆိုင်ကယ်မထွက်ခင်ကိုကျော်စွာထုတ်တာတွေ့တယ်။
"အစ်ကိုငါးလုးံစလုံးကုန်အောင်သောက်မလို့လားဗျ" "ကိုကသုးံလုးံဆိုတော်တော်ကောင်းပြီးနေပြီ နှစ်လုံးကရေခဲသေတ္တာထဲထည့်ထားမှာပါကွ
ငါးလုံးလုံးသောက်ရင်ခေါင်းထောင်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး" "ဟုတ်ဒါဆိုကျနော်သွားပြီ" "အေးအေးညီ"
ဇေယျဆိုင်ကယ်ထွက်သွားတာကြည့်ပြီးအိမ်ထဲပြန်ဝင်ခဲ့တယ်။

အခန်း(၂)
ရေခဲသေတ္တာထဲပုလင်းအားလုံးထည့်ထားလိုက်တယ်။ ရေမိုးချို းအုံးမယ်။
ရေချိးခန်းနဲ့အိပ်သာကတွဲရက်မို့အိမ်သာအရင်တတ်လိုက်တယ်။ပြီးတာနဲ့ပုဆိုးကိုကွင်းလိုက်မချွတ်ပြီးကြိုးတန်းပေါ်တင်ပြီးရေပန်းအောက်ဝင်လိုက်တယ်။ရင်ထဲထိအေးသွားတယ်ဆပ်ပြာတိုက်တော့ကိုယ့်ညီဖွားလေးသန့်ရှင်းအောင်ထိပ်ဒစ်လေးလှန်ပြီးဆပ်ပြာနဲ့ပွတ်လိုက်တယ်။ခုတလောထိလိုက်တာနဲ့ညီဖွားကတောင်းဆိုနေပြီ။ကျော်စွာကိုယ့်လီးကိုယ်ကိုင်ပြီးပြန်ငုံကြည့်မိတယ်။မတောင်ရင်တောင်6"ခွဲလောက်ရှိတယ်လုံးပတ်ကကိုယ့်လက်နဲ့ဆုပ်ရင်အပြည့်ရှိတယ်။ဒါကိုမူမူအောင်ဆိုတဲ့မိန်းမနောက်လင်နဲ့ဖောက်ပြန်တာစဉ်းစားမရတွေးလေအသဲနာလေမိန်းမဆိုလှည့်မကြည့်ချင်လေဘဲ။မိန်းမနဲ့ကွာရှင်းတဲ့နေ့ကမှတ်မှတ်ရရကိုယ့်ညီလေးကိုဂေါ်လီသုးံလုံးထည့်ပစ်လိုက်တယ်။မတွေးတော့ကိုယ်အတွက်beerကအဖော်ဘဲခုအခန်းဖော်ညီလေးရပြီးစကားပြောဖော်ရပြီပျော်ပျော်နေလိုက်မယ်။ကိုယ်ပေါ်ရေပန်းဖွင့်ချလိုက်တယ်။ကိုယ့်လီးကဆပ်ပြာကိုပြောင်အောင်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်လီးကအကျောတွေထောင်နေတာမြင်ရတယ်ကိုယ့်လက်နဲ့အရင်းကဆုပ်ပြီးလူတစ်ယောက်လည်ပင်းဖြတ်ရိုက်ရင်အချက်ပေါင်းများစွာရိုက်ရင်သေနိုင်တယ်။ကျော်စွာကိုယ့်လီးကိုယ်အားရမိတယ်။ခုတော့beerသောက်ဖို့အချိန်ပေးမယ်ရေမြန်မြန်အပြီးသတ်ချိုးလိုက်တယ်။အိမ်နေရင်းတီရှပ်တစ်ထည်နဲ့ပုဆိုးကောက်ဝတ်လိုက်တယ်။အတွင်းခံတော့စတိုင်ဘောင်းဘီဝတ်တဲ့အချိန်သာခံဝတ်လေ့ရှိတယ်ကျော်စွာအကျင့်။ကျန်တဲ့အချိန်တော့ဘာဝတ်ဝတ်အတွင်းခံမဝတ်မန်းလေးရာသီဥတုကပူတော့လေပေါင်တွေပွန်းလွန်းလို့။ရေခဲသေတ္တာထဲကbeerနှစ်လုံးနဲ့အမြည်းထုပ်ပန်းကန်ထဲထည့်ပြီးအိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းtvရှေ့ယူလာတယ်။Skynetကchennalတွေပြောင်းကြည့်တယ်။ဟာနပမ်းလာနေတာဘဲ။beerကတဖြည်းဖြည်းနှစ်လုးံကုန်သွားပြီဇေယျညီလေးမလာသေးဘူး။ချိတ်ထားတဲ့နာရီကြည့်လိုက်တော့8:15 ရှိနေပြီ။စောင့်ရင်းနောက်ထပ်ကျန်တဲ့သုးံလုံးပါယူခဲ့တော့တယ်။ပုလင်းလိုက်မော့သောက်နေမိတာဆိုတော့ကုန်မှန်းမသိကုန်သွားပြီ။ကျော်စွာသေးပေါက်ထတယ်ဒယိမ်ဒယိုင်ဖြစ်နေမိပြီ။ငါးလုံးကုန်မှတော့မဖြစ်နေမလားခါတိုင်းသုးံလုံးဆိုအိပ်ကောင်းနေပြီလေ။ဇေယျစောင့်ရင်းသောက်လိုက်တာရေချိန်များသွားတယ်။သေးပေါက်ပြန်လာတော့ပုဆိုးကမနိုင်ချင်ဘူးလက်နဲ့စုကိုင်ဘူးဧည့်ခန်းကစတီတွေပေါ်မထိုင်ဘဲအောက်ဖျာခင်းပြီးဖက်လုံးချပြီးဇေယျအလာစောင့်နေမိတယ်။
tvကြည့်ရင်းမူးပြီးအိပ်ပျော်သွားတယ်။
ဇေယျ ပြန်ရောက်တော့9:30နေပြီ။ခြံတခါးကဖွင့်ထားတယ်။ဆိုင်ကယ်အသာမောင်းဝင်လာပြီးကိုယ်နေမယ့်တိုက်ရှေ့ရောက်တော့အထုပ်တွေချပြီးအိမ်တံခါးကစေ့ထားတော့တွန်းဝင်ခဲ့တယ်။
"အကို! အကိုကျော်စွာ"
ပြန်ထူးသံမကြားဘယ်ကြားမလဲတံခါးတွန်းဖွင့်ဝင်လာတော့အိမ်ရှေ့ခန်းမှာကိုကျော်စွာအိပ်ပျော်နေတယ်။ပုဆိုးကကိုယ်မှာမရှိခြေရင်းမှာကွင်းလိုက်။ဇေယျကိုယ့်မျက်လုံးကိုခွာဖို့မေ့သွားတယ်။
တော်တော်ကြီးပြီးတုတ်တယ်ဗျာအောက်ကျနေတာတောင်ကြမ်းပြင်ပေါ်ထောက်နေတယ်အေ
ပါ်မအစေ့လေးဂေါ်လီတပ်ထားတာဆိုတော့
မျက်လုံးခွာဖို့မေ့နေတယ်။
"ကိုကျော်စွာ! ကိုကျော်စွာ!
တုပ်တုပ်မှမလှုပ်ဘေးကြည့်လိုက်တော့ပုလင်းခွံ
ငါးလုံးတောင်အစ်ကိုသူစောင့်ရင်းသောက်လိုက်တာနေမှာမူးပြီးအိပ်ပျော်နေတာလား။
ဇေယျ သူ့အထုပ်တွေအခန်းထဲသွင်းလိုက်တယ်။
ပြီးသွားတိုက်တံသွားတိုက်ဆေးဘူးယူအဝတ်အစားလဲလိုက်တယ်။စွပ်ကျယ်တစ်ထည်နဲ့ညအိပ်ပုဆိုးလေးလဲပြီးရေချိုးခန်းဘက်ကူးခဲ့တယ်။အိမ်ရှေ့ခန်းဝေ့ကြည့်တော့ကိုကျော်စွာမနိုးသေးဘူး။ဇေယျရေချိုးခန်းထဲဝင်ခဲ့တယ်။အိမ်သာကတွဲရက်ဆိုတော့အိမ်သာမြင်တာနဲ့ရှူ း
ပေါက်ချင်စိတ်ဖြစ်တာနဲ့သေးပေါက်လိုက်တယ်။
သွားတိုက်မျက်နှာသစ်ခြေလက်ဆေးလိုက်တယ်။ပြန်ထွက်ခဲ့ပြီးကိုယ့်အခန်းထဲကတဘက်သုတ်ပြီးပြန်ထွက်လာခဲတယ်။စိတ်ကမရအိမ်ရှေ့ခန်းကအကိုကျော်စွာဟာဘဲထပ်ခါပြန်ကြည့်ချင်နေမိတယ်။ဒါနဲ့အိမ်ရှေ့တံခါးမကြီးပိတ်လိုက်တယ်။
ပြင်းပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးပိတ်လိုက်ပြီးလိုက်ကာဆွဲလိုက်တယ်။ပြီးကိုကျော်စွာ့ဘေးကပုလင်းတွေနောက်ဖေးဘက်သွားသိမ်းလိုက်တယ်။
ကိုကျော်စွာဘေးထိုင်ပြီးကိုလီးကတောင်နေပြီ
ဒါနဲ့ပုဆိုးကိုစလွယ်သိုင်းလိုက်တယ်။လက်ကကိုယ့်လီးကိုဂွင်းတိုက်လိုက်ပြီးကိုကျော့်စွားလီးကိုကိုင်လိုက်တယ်မလှုပ်တရှူ းရှူ းနဲ့အိပ်နေ
တယ်။ကိုကျော်စွာလီးကိုင်လိုက်တော့ကိုယ့်လီးကမာနေလိုက်တာထုရတာပိုအရသာရှိသလိုဘဲ
ကိုကျော်စွာလဲလူကသာအိပ်နေတာလီးစွပေးလိုက်တော့beerတန်ခိုးနဲ့ပေါင်းပြီးမတ်လာတယ်။
တောင်လာတော့လီးကြီးကတော်တော်မိုက်တာဘဲသူ့မိန်းမဒီလောက်ကောင်းတဲ့လီးကိုဘာ
ကြောင့်ပစ်သွားတာပါလိမ့်။လေးငါးဆယ်ချက်လောက်ထုပေးလိုက်တော့ကိုကျော်စွာလှုပ်လာတယ်။ဒါနဲ့သူပုဆိုးပြန်ဝတ်ပြီးအသာလေး
"ကိုကျော်စွာ! ကိုကျော်စွာ!"
"အင်း...အင်း...ညီလေးလား...ရောက်ပြီလား"
ကိုကျော်စွာမူးနေတော့အာလေးသံနဲ့ပြန်ဖြေပြီးမျက်လုံးပွင့်လာတယ်။
"sorry ညီ! ငါ့ညီစောင့်ရင်းအကိုများသွားတယ်"
"ဟုတ်ရပါတယ်အကို ထ ထညီအခန်းထဲတွဲပို့ပေးမယ်"
"အေး..အေး..ညီ"
ကျော်စွာထထိုင်တယ်လူကမဟန်ယိုင်နေတယ်။
"ပုဆိးညီ sorry ညီကိုကအဲ့လိုဘဲမူးလို့အိပ်ပျော်သွားရင်ပုဆိုးမကပ်ဘူးဟဲဟဲ"
"ဟုတ်ဟုတ်ရော့အကို"
ဇေယျ ခေါင်းကနေထိုင်ရက်စွပ်ပေးလိုက်တယ်။
"ထ ထ အကိုညီထူမယ်"
ကျော်စွာ့အားချိုင်းကနေမပြီးထူလိုက်တယ်။သူ့ပုဆိုးစသူကိုင်ပြီးထတယ်။ကိုကျော်စွာ့ခန္ဓာကိုယ်ကနည်းနည်းတုတ်တော့ဇေယျမနည်းထိန်းရတယ်။ကိုကျော်စွာပုဆိုးဝတ်တယ်လျော့တိလျော့ရဲ
"အကိုအိပ်ခန်းထဲတန်းသွားမယ်နော်"
"ကို ရှူ းပေါက်အုံးမယ်ညီ"
"ဟုတ်လာအကို"
ဇေယျရေချိုးခန်းနဲ့အိပ်သာကတွဲရက်ဆိုတော့
တစ်ယောက်ထဲချော်လဲနေမှာစိုးသောကြောင့်အိမ်သာထဲထိတွဲပို့လာတယ်။အိမ်သာရှေ့ရောက်တော့ပုဆိုးကိုကိုကျော်စွလှန်ပြီးသေးပေါက်နေတာဘေးကထိန်းရင်းမြင်နေရတယ်။ကိုယ့်ညီလေးကပုဆိုးထဲကရုန်းနေတာကိုသာသိတယ်။
beerတန်ခိုးနဲ့ဆိုတော့သေကျောကရှည်နေတယ်။ပြီးတော့လီးကိုသုးံလေးချက်ခါနေတယ်လူအိုမို့လားထိပ်ဒစ်ကလန်နေတာရဲနေတာဘဲ။အပေါ်ကဂေါ်လီနှစ်လုံးနဲ့အောက်ဘက်ဒစ်နောက်နားမှာတစ်လုံးထည့်ထားတယ်။ကျော်စွာမူးနေတော့သူ့လီးကြည့်နေတာကိုမသိ။လီးကသေးပေါက်ပြီးထောင်နေတယ်ပြန်မကျသေးဘူးပုဆိုးပြန်ချပြီးသူ့တွဲနေတဲ့အခန်းဖော်ညီလေးကိုခါးဖက်လိုက်တယ်။မူးနေတော့လက်ကဆွဲကုပ်သလိုဖြစ်နေတယ်။ဇေယျသူ့ခါးကိုကျော်စွာဖက်တာမူးနေတော့ဖင်ပေါ်ရောက်ပြီးညစ်သလိုဖြစ်နေတယ်။
ကျော်စွာမူးနေပေမယ့်သူ့အားတွဲနေတဲညီလေးဖင်လေးအားဆွဲညစ်သလိုဖြစ်နေတာသိတယ်။
ယောင်္ကျားလေးဖင်ဆိုပေမယ့်အိနေတာဘဲ။သူ့အိပ်ခန်းထဲထိတွဲပို့ပေးတယ်။
"ညီ့အခန်းကရှင်းပြီးပြီလား"
"မရှင်းရသေးဘူးအကိုညီခုဏကမှရောက်တာလမ်းမှာနောက်ဘီးပေါက်နေလို့ညဆိုင်မနည်းရှာပြီးဖာရတယ်။အထုပ်တွေဘဲချရသေးတယ်။"
ဇေယျကိုကျော်စွားအခန်းထဲဝင်ဝင်ချင်းအနံ့ရတယ်သုတ်နံ့တွေဒီလူကြီးမိန်းမနဲ့ကွဲပြီးဂွင်းကြည့်ထုနေတာနေမှာ။
"ဒါဆိုညနက်နေပြီညီကိုယ့်အခန်းမှာဘဲအိပ်လေ
အဲ့ဒီအခန်းကမနေတာကြာတော့ဖုန်တွေအတော်ရှင်းရလိမ့်မယ်။"
"အကိုအိပ်တတ်ပါ့မလားကျနော်လာအိပ်ရင်"
"ရပါတယ်ကွာမိန်းမနဲ့တောင်အိပ်ဖူးသေးတာဘဲ
ကိုယ်ခုမူးနေတော့ဘာမှသိမှာမဟုတ်ဘူး"
"ဒါဆိုအကိုအိပ်နှင့် အိပ်ရှေ့ခန်းကျနော်သွားရှင်း
လိုက်အုံးမယ်"
"အေးအေးအိပ်ပြီကိုတော့"
ဇေယျ ကိုကျော်စွာမအိပ်ခိုင်းလဲဒီညတော့ဧည့်ခန်းမှာခုဏကိုကျော်စွာလှဲနေတဲ့နေရာမှာအိပ်ဖို့စဉ်းစားထားပြီးသား။အိမ်ရှေ့ခန်းကမိီးတွေtvတွေပိတ်
ခင်းထားတဲ့ဖျာ ပြန်လိမ့်ပြီးထောင်ထားလိုက်တယ်။ကိုကျော်စွာ့
အိပ်ခန်းထဲဝင်ခါနီးမှအိမ်သာတတ်ချင်သလိုဖြစ်တာကြောင့်ဇေယျအိမ်သာခန်းထဲဝင်ပြီးအိမ်သာတတ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့ကိုယ့်ကိစ္စကိုအတွင်းထဲထိနှှိုက်ဆေးလိုက်တယ်။ကိုယ့်အကြံနဲ့ကိုယ်မိ

အပိုင်း၂ မှျော်

Tuesday, January 14, 2020

ဒီလို Santa နဲ့သာတူတူနေရရင် သေပျော်ပါပြီဗျာ....🥰🥰🥰😍😍😍

Monday, January 13, 2020

လှလွန်းတဲ့ကြိုးကြာ (အပိုင်း-၂)


#unicode
👑👑👑👑👑
လှလွန်းတဲ့ကြိုးကြာ (အပိုင်း-)
🦩🦩🦩🦩🦩🦩🦩🦩🦩🦩

"ဒေါက်.....  ဒေါက်...  ဒေါက်..."
ကျွန်တော်နဲ့ သီဟ  ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာအိပ်လိုက်တာ ဘယ်လောက်ကြာသွားမှန်းမသိ တံခါးခေါက်သံကြားမှ နိုးတယ်....
"သားရေ..... ထမင်းဆင်းစားဦး... သီဟလည်း တစ်ခါတည်းစားသွားနော်..  လေးအောင်ပြင်ထားပေးတယ်...."
"ဟုတ် လေးအောင်ရေ..... သားတို့ခဏနေဆင်းလာမယ်....."
ပြောပြီးတာနဲ့ကျနော်လည်း အမြန် ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ပါးစပ်ထဲက လရည်အရသာပျောက်အောင် သွားတ်ုက်မျက်နှာသစ်ပြီး ထွက်လာတော့ သီဟတောင် အင်္ကျီဝတ်ထားပြီ.....
အရင်တုန်းကတော့ သူငယ်ချင်းစိတ်ပဲရှိတော့ သတိမထားမိပေမယ့်.... အခုမှကြည့်မိတော့....
မျက်နှာပေါက်က ရှမ်းစပ်တော့ ချောချောလေးပဲ...  နှုတ်ခမ်းလေးကလည်း ပန်းရောင်လေးသန်းနေတာ...  ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ... ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်လေးက ခေါင်းမှီဖို့ကောင်းလိုက်မယ့်ဖြစ်ခြင်း.... 
"ဘာတွေကြည့်နေတာတုန်း သဲရဲ့...."
"... ဘာသဲလည်း...  မင်းကိုငါချစ်တယ်လည်း မပြောရသေးပါဘူး....."
သေချားလား..... မချစ်ရင် ထပ်ချစ်အောင် နောက်တစ်ခေါက် ထပ်လိုးလိုက်ရမလား.... လာခဲ့..."
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျွန်တော့်နားကိုကပ်လာတဲ့သီဟကို မျက်စောင်းထိုးပြီး....
"မချစ်ရင် မင်းကိုပေးလုပ်မလား.... ငတုံးရဲ့..."
ဟာ..... အဲ့တာဆို ချစ်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လား...."
ကျွန်တော့်ပါးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး မယုံတဲ့အသံနဲ့ပြောနေတဲ့ သီဟရဲ့ကလေးဆန်တဲ့ပုံစံက်ုကြည့်ပြီးရယ်တောင်ရယ်ချငတယ်....
အင်း....."
သီဟကတော့ ရေး.... လို့အော်ပြီး ကျွန်တော့်က်ု အတင်းနမါးနေတာ အသကါရူတောင်ကျပ်လာတယ်.....
".သီဟတော်တော့...... လေးအောင် ထမင်းစားဖို့ ခေါ်နေင်္ပြ သွားရအောင်....."
ဒီလိုနဲ့ သီဟ လည်း ထမင်းစားပြီး ပြန်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း ဆေးကြောစရာရှိတာ ဆေးကြောပြီး... အခန်းကိုပြန်နားဖို့အလုပ်မှာပဲ..... 
"သားရေ..... စာဖတ်ခန်းထဲ ခဏလာပါဦး.... မင်းအန်တီမေ နေမကောင်းလို့အိပ်နေတော့...  လေးအောင်ကို နှိပ်ပေးမယ့်သူမရှိလို့ကွာ...."
"ဟူတ် လေးအောင်... လာပြီနော်...."
စာဖတ်ခန်းကိုဖွင့်လိုက်တော့ အခန်းထဲမှာမှောင်နေလို့ကျွန်တော်လည်းကြောင်သွားတာပေါ့....
သားရေ... တံခါးလေးပိတ် လောခ်ချပြီး မီးဖွင့်လိုက်ကွာ....." "..ဟုတ်လေးအောင်...."
ကျွန်တော်လည်း လုပ်သာ လုပ်ရတယ် ကြောင်တောင်တောင်ရယ်.....
မီးလည်း ဖွင့်ပြီးလို့ အနောက်လည်း လှည့်ရော.... ကျွန်တော် ဒူးတွေချောင်ပြီး ယိုင်တောင်ယိုင်သွားတယ်....
လေးအောင်လေ ပုဆ်ိုးလည်းမပါဘူး.... ထိုင်ခံမှာထိုင်နေတာ.... သူ့လီးကြီးကကြီးလိုက်တာ.... မဲပြီးတွဲလောင်းကြီးကျနေတာခရမ်းသီးကြီးကြနေတာပဲ.... ဥတွေကလည်း လရည်တွေ ဘယ်လောက်တောင် စုနေလဲမသိဘူး... အယ်ပြီး လုံးနေတာပဲ...
ကျွန်တော် ဒူးတွေချောင် အာခေါင်တွေခြောက်ပြီး....ဘာပြောလို့ပြောရမှန်းမသိဖြစ်နေတုန်း..
သားရေ...  လာပါဦးကွာ.... လေးအောင် ပေါင်တွင်းကြောကြီး ညှပ်နေလို့ နှိပ်ပေးပါဦး..."
လေးအောင်ကတော့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်တောင်မကြည့်ဘူး... သူအကြောတော်တော်တက်နေတယ်ထင်တယ်.....
"..ဟုတ်..... ဟုတ် လေးအောငါ နှိပ်မယ်နော်..."
ကျွန်တော်လည်း သူ့လီးကိုမကြည့်မိအောင်သတိထားရင် နှိပ်ပေးနေတုန်း လက်ကို တစ်ခုခု လာထောက်နေလို့ကြည့်လိုက်တော့....
အမေ့...  လေးအောင်... လီးကြီးတောင်နေတာပါလား.....
လေးအောင်ကိုမော့ကြည့်တော့ သူကကျွန်တော့်က်ုပြုံးပြီးကြည့်နေတယ်....
"သား.... သီဟလီးနဲ့ လေးအောင်လီး ဘယ်သူ့ဟာပိုကြီးလဲ....."
"ဗျာ.... လေးအောင် ဘယ်လိုသ်ိသွားတာလဲ...."
"မင်းတို့လိုးနေတုန်း ငါရောက်လာသေးတယ်.... ချောင်းကြည့်ပြီးမှ ထွက်သွားတာ......  သားရယ် လေးအောင်လည်းယောကျာ်းပဲ.... လိုးချင်နာပေါ့.... မင်းအန်တီမေက အမြဲ ဘုရားတရားပဲလုပ်ပြီး လေးအောင်လိုးချင်ရင် ငြင်းနေတော့ လေးအောင် ထုပဲထုနေရတာ ကြာပြီ.... လေးအောင်ကိုပေးလိုးပါလားကွာနော်...."
သနားစရာ တောင်းနေတဲ့လေးအောင်ကိုကြည့်ပြီးကျနော်လည်းသနားပေမယ့် သီဟကို သစ္စာဖောက်ရာကြမယ်လို့ပြောမယ်ရှိသေးတယ်.... 
လေးအောင်က သူ့လီးကိုကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ အတင်းထည့်ပြီး စုပ်ခိုင်းတော့တယ်....
လေးအောင်လီးက ကြီးလွန်းတော့ ကျွန်တော့်ပြို့တောင်ပြို့တယ်....
"အော့....  အွတ်....  ပလွတ်... "
ကျွန်တော့်ကို ခဏပဲစုပ်ခိုင်းပြီး.... ကျွန်တော့်ကိုလေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး လီးကို အဆုံးထိ စောင့်ထည့်လိုက်တယ်.."
"အား......အု..."
ကျွန်တော် အသည်းပေါက်အောင်နာသွားလို့ အော်မယ်လုပ်တုန်းမှာပဲ ပါးစပ်ထဲကို အတွင်းခံဘောင်းဘီ အတင်းထိုးထည့်ပြီး လက်ကိုချုပ်ပြီး လေးအောင် အတင်းလိုးတော့တာပဲ....
ဖက် ဖက် ဘုတ် ဘုတ်...."
လေးအောင်ရဲ့ လဥကြီးက ကျွန်တော့်ဖင်ကို လာလာရိုက်နေတဲ့အသံက အခန်းထဲမှာ ဆူညံ့နေတယ်....
လေးအောင်လိုးတာ ကြမ်းလိုက်တာ.... ခံလို့လဲကောင်းလိုက်တာပြောမနေနဲ့....
လီးကြီးဘဖင်ထဲ ဝင်သွားတာနဲ့ ခံစားမှုက နိဗ္ဗာန်ထိရောက်သွားသလိုပဲ..... လေးအောင် လိူးနေရင်းနဲ့ သူတုန်လာပြီး....  ရင်ခေါင်းသံကြီးနဲ့ အားခနဲ့အော်ပြီး သူ့လီးကိုကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး လရည်တွေ ထည့်လိုက်တာ... ဘယ်လောက်များလဲဆို ပါးစပ်ထဲက လျှံကြပြီး.... မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီးပါး လရည်တွေ ဖုံးသွားတယ်..... တော်တော်ကြာမှ  လေးအောက်ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်ပြီး သုတ်သုတ်သုတ်သုတ်နဲ့ စာဖတ်ခန်းကထွက်သွားတယ်....
ကျွန်တော်လည်း စာဖတ်ခန်းထဲမှာ လှုပ်တောင်မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး.... ဖင်က အီစိမ့်ပြီး အောင့်နေတယ်.... 
မနည်းထနိုင်အောင်ထပြီး... အခန်းထဲကိုဝင် ရေချိူးခန်းထဲမှာ ရေပန်းဖွင့်ပြီး ထိုင်ငိုလိုက်တာပဲ.....

.....——————-...........——————-........
အပိုင်း - ဆက်ရန်


👑👑👑👑👑
လွလြန္းတဲ့ႀကိဳးၾကာ (အပိုင္း-)
🦩🦩🦩🦩🦩🦩🦩🦩🦩
#zawgyi

"ေဒါက္.....  ေဒါက္...  ေဒါက္..."
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သီဟ  ေယာက္သား ကုတင္ေပၚမွာအိပ္လိုက္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္းမသိ တံခါးေခါက္သံၾကားမွ နိုးတယ္....
"သားေရ..... ထမင္းဆင္းစားဦး... သီဟလည္း တစ္ခါတည္းစားသြားေနာ္..  ေလးေအာင္ျပင္ထားေပးတယ္...."
"ဟုတ္ ေလးေအာင္ေရ..... သားတို႔ခဏေနဆင္းလာမယ္....."
ေျပာၿပီးတာနဲ႔က်ေနာ္လည္း အျမန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ပါးစပ္ထဲက လရည္အရသာေပ်ာက္ေအာင္ သြားတ္ုက္ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ထြက္လာေတာ့ သီဟေတာင္ အကႌ်ဝတ္ထားၿပီ.....
အရင္တုန္းကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းစိတ္ပဲရွိေတာ့ သတိမထားမိေပမယ့္.... အခုမွၾကည့္မိေတာ့....
မ်က္ႏွာေပါက္က ရွမ္းစပ္ေတာ့ ေခ်ာေခ်ာေလးပဲ...  ႏွုတ္ခမ္းေလးကလည္း ပန္းေရာင္ေလးသန္းေနတာ...  ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ... ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္ေလးက ေခါင္းမွီဖို႔ေကာင္းလိုက္မယ့္ျဖစ္ျခင္း.... 
"ဘာေတြၾကည့္ေနတာတုန္း သဲရဲ့...."
"... ဘာသဲလည္း...  မင္းကိုငါခ်စ္တယ္လည္း မေျပာရေသးပါဘူး....."
ေသခ်ားလား..... မခ်စ္ရင္ ထပ္ခ်စ္ေအာင္ ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္လိုးလိုက္ရမလား.... လာခဲ့..."
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္နားကိုကပ္လာတဲ့သီဟကို မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး....
"မခ်စ္ရင္ မင္းကိုေပးလုပ္မလား.... ငတုံးရဲ့..."
ဟာ..... အဲ့တာဆို ခ်စ္တယ္ေပါ့ ဟုတ္လား...."
ကၽြန္ေတာ့္ပါးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး မယုံတဲ့အသံနဲ႔ေျပာေနတဲ့ သီဟရဲ့ကေလးဆန္တဲ့ပုံစံက္ုၾကည့္ၿပီးရယ္ေတာင္ရယ္ခ်ငတယ္....
အင္း....."
သီဟကေတာ့ ေရး.... လို႔ေအာ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္က္ု အတင္းနမါးေနတာ အသကါ႐ူေတာင္က်ပ္လာတယ္.....
".သီဟေတာ္ေတာ့...... ေလးေအာင္ ထမင္းစားဖို႔ ေခၚေနျပၤ သြားရေအာင္....."
ဒီလိုနဲ႔ သီဟ လည္း ထမင္းစားၿပီး ျပန္သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဆးေၾကာစရာရွိတာ ေဆးေၾကာၿပီး... အခန္းကိုျပန္နားဖို႔အလုပ္မွာပဲ..... 
"သားေရ..... စာဖတ္ခန္းထဲ ခဏလာပါဦး.... မင္းအန္တီေမ ေနမေကာင္းလို႔အိပ္ေနေတာ့...  ေလးေအာင္ကိုႏွိပ္ေပးမယ့္သူမရွိလို႔ကြာ...."
"ဟူတ္ ေလးေအာင္... လာၿပီေနာ္...."
စာဖတ္ခန္းကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ အခန္းထဲမွာေမွာင္ေနလို႔ကၽြန္ေတာ္လည္းေၾကာင္သြားတာေပါ့....
သားေရ... တံခါးေလးပိတ္ ေလာခ္ခ်ၿပီး မီးဖြင့္လိုက္ကြာ....." "..ဟုတ္ေလးေအာင္...."
ကၽြန္ေတာ္လည္း လုပ္သာ လုပ္ရတယ္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ရယ္.....
မီးလည္း ဖြင့္ၿပီးလို႔ အေနာက္လည္း လွည့္ေရာ.... ကၽြန္ေတာ္ ဒူးေတြေခ်ာင္ၿပီး ယိုင္ေတာင္ယိုင္သြားတယ္....
ေလးေအာင္ေလ ပုဆ္ိုးလည္းမပါဘူး.... ထိုင္ခံမွာထိုင္ေနတာ.... သူ႔လီးႀကီးကႀကီးလိုက္တာ.... မဲၿပီးတြဲေလာင္းႀကီးက်ေနတာခရမ္းသီးႀကီးၾကေနတာပဲ.... ဥေတြကလည္း လရည္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စုေနလဲမသိဘူး... အယ္ၿပီး လုံးေနတာပဲ...
ကၽြန္ေတာ္ ဒူးေတြေခ်ာင္ အာေခါင္ေတြေျခာက္ၿပီး....ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနတုန္း..
သားေရ...  လာပါဦးကြာ.... ေလးေအာင္ ေပါင္တြင္းေၾကာႀကီး ညႇပ္ေနလို႔ ႏွိပ္ေပးပါဦး..."
ေလးေအာင္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ဘူး... သူအေၾကာေတာ္ေတာ္တက္ေနတယ္ထင္တယ္.....
"..ဟုတ္..... ဟုတ္ ေလးေအာငါ ႏွိပ္မယ္ေနာ္..."
ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔လီးကိုမၾကည့္မိေအာင္သတိထားရင္ ႏွိပ္ေပးေနတုန္း လက္ကို တစ္ခုခု လာေထာက္ေနလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့....
အေမ့...  ေလးေအာင္... လီးႀကီးေတာင္ေနတာပါလား.....
ေလးေအာင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့ သူကကၽြန္ေတာ့္က္ုျပဳံးၿပီးၾကည့္ေနတယ္....
"သား.... သီဟလီးနဲ႔ ေလးေအာင္လီး ဘယ္သူ႔ဟာပိုႀကီးလဲ....."
"ဗ်ာ.... ေလးေအာင္ ဘယ္လိုသ္ိသြားတာလဲ...."
"မင္းတို႔လိုးေနတုန္း ငါေရာက္လာေသးတယ္.... ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီးမွ ထြက္သြားတာ......  သားရယ္ ေလးေအာင္လည္း ေယာက်ာ္းပဲ.... လိုးခ်င္နာေပါ့.... မင္းအန္တီေမက အျမဲ ဘုရားတရားပဲလုပ္ၿပီး ေလးေအာင္လိုးခ်င္ရင္ ျငင္းေနေတာ့ ေလးေအာင္ ထုပဲထုေနရတာ ၾကာၿပီ.... ေလးေအာင္ကိုေပးလိုးပါလားကြာေနာ္...."
သနားစရာ ေတာင္းေနတဲ့ေလးေအာင္ကိုၾကည့္ၿပီးက်ေနာ္လည္းသနားေပမယ့္ သီဟကို သစၥာေဖာက္ရာၾကမယ္လို႔ေျပာမယ္ရွိေသးတယ္.... 
ေလးေအာင္က သူ႔လီးကိုကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ အတင္းထည့္ၿပီး စုပ္ခိုင္းေတာ့တယ္....
ေလးေအာင္လီးက ႀကီးလြန္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ၿပိဳ႕ေတာင္ၿပိဳ႕တယ္....
"ေအာ့....  အြတ္....  ပလြတ္... "
ကၽြန္ေတာ့္ကို ခဏပဲစုပ္ခိုင္းၿပီး.... ကၽြန္ေတာ့္ကိုေလးဘက္ေထာက္ခိုင္းၿပီး လီးကို အဆုံးထိ ေစာင့္ထည့္လိုက္တယ္.."
"အား......အု..."
ကၽြန္ေတာ္ အသည္းေပါက္ေအာင္နာသြားလို႔ ေအာ္မယ္လုပ္တုန္းမွာပဲ ပါးစပ္ထဲကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အတင္းထိုးထည့္ၿပီး လက္ကိုခ်ဳပ္ၿပီး ေလးေအာင္ အတင္းလိုးေတာ့တာပဲ....
ဖက္ ဖက္ ဘုတ္ ဘုတ္...."
ေလးေအာင္ရဲ့ လဥႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ဖင္ကို လာလာရိုက္ေနတဲ့အသံက အခန္းထဲမွာ ဆူညံ့ေနတယ္....
ေလးေအာင္လိုးတာ ၾကမ္းလိုက္တာ.... ခံလို႔လဲေကာင္းလိုက္တာေျပာမေနနဲ႔....
လီးႀကီးဘဖင္ထဲ ဝင္သြားတာနဲ႔ ခံစားမွုက နိဗၺာန္ထိေရာက္သြားသလိုပဲ..... ေလးေအာင္ လိူးေနရင္းနဲ႔ သူတုန္လာၿပီး....  ရင္ေခါင္းသံႀကီးနဲ႔ အားခနဲ႔ေအာ္ၿပီး သူ႔လီးကိုကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ ထည့္ၿပီး လရည္ေတြ ထည့္လိုက္တာ... ဘယ္ေလာက္မ်ားလဲဆို ပါးစပ္ထဲက လၽွံၾကၿပီး.... မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီးပါး လရည္ေတြ ဖုံးသြားတယ္..... ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ  ေလးေအာက္ပါးစပ္ထဲက လီးကို ထုတ္ၿပီး သုတ္သုတ္သုတ္သုတ္နဲ႔ စာဖတ္ခန္းကထြက္သြားတယ္....
ကၽြန္ေတာ္လည္း စာဖတ္ခန္းထဲမွာ လွုပ္ေတာင္မလွုပ္နိုင္ေတာ့ဘူး.... ဖင္က အီစိမ့္ၿပီး ေအာင့္ေနတယ္.... 
မနည္းထနိုင္ေအာင္ထၿပီး... အခန္းထဲကိုဝင္ ေရခ်ိဴးခန္းထဲမွာ ေရပန္းဖြင့္ၿပီး ထိုင္ငိုလိုက္တာပဲ.....
---------------------------------------------