အခန်းဖော် (အပိုင်း-၂)

အခန်းဖော် ( ၂ )

အခန်း( ၃)
ဇေယျ ကိုကျော်စွာ့အခန်းထဲဝင်ပြီးတံခါးလော့ချလိုက်တယ်။အဲယားကွန်းတပ်ထားတော့ခြင်လုံခန်းဆိုတော့ဒီတိုင်းအိပ်ယုံတင်။ကုတင်မို့ယာပေါ်မှာတော့ကိုကျော်စွာပေါင်နှစ်ချောင်းကားပြီးအိပ်ပျော်နေတယ်။ပုဆိုးကဒူးပေါ်ရောက်နေပြီ။ကိုကျော့်စွာလီးကြီးကဥတွေနဲ့အတူမို့ယာပေါ်ကျနေတယ်။ဇေယျကြည့်ရင်းစိတ်တွေဘယ်လိုမှထိန်းမရတော့ကာမစိတ်တွေကြွလာတယ်။သူ့ပုဆိုးကိုကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီးဂွင်းထုနေမိတယ်။ကုတင်အောက်ကနေပြီးကြည့်ထုနေတာအားမရတော့တဖြည်းဖြည်းကိုကျော်စွာ့နားကပ်ပြီးသူ့ပေါင်ကြားဝင်ထိုင်ပြီးဂွင်းထုလိုက်တယ်။သူ့များလီးကိုကြည့်ပြီးထုရတော့ဖီးအရမ်းကောင်းပြီးသူ့လီးကအရမ်းတင်းပြီးတောင်နေတယ်။လက်တစ်ဖက်ကကိုယ့်လီးကိုထုနေပြီးကျန်တစ်ဖက်ကကို
ကျော်စွာပေါင်ကိုပွတ်လိုက်မျက်စိကတော့သူ့လီးကြီးကိုကြည့်ပြီးထုနေတယ်။ခဏနေတော့
ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်ပြီးဇေယျသုတ်တွေပန်းထွက်သွားတယ်။ပထမထွက်တာကကိုကျော်စွာဗိုက်ပေါ်ထိစင်သွားတယ်။နောက်ထပ်ထပ်ထွက်တဲ့သုတ်တွေကကိုကျော်စွာ့လီးပေါ်နဲ့ဆီးပုံးနဲ့ဥတွေပေါ်ဆင်သွားတယ်။ဒီတစ်ခါသူထုတာသုတ်ထွက်အများဆုံးတောင်ထင်ရတယ်။
ကိုကျော်စွာမူးပြီအိပ်နေတာဆိုတော့မသိလို့တော်သေးတယ်။ဇေယျသူခါးကပုဆိုးနဲ့ဗိုက်ပေါ်ကသုတ်တွေသုတ်လိုက်တယ်။ပြောင်တယ်ထင်ရပေမယ့်ကပ်စေးစေးနဲ့ပြီးလီးပေါ်နဲ့ဥပေါ်ကသူ့သုတ်တွေကိုသုတ်လိုက်တယ်သိပ်မပြောင်ချင်
ဆီးပုံးပေါ်ကအမွှေးတွေနဲ့ဆိုတော့ပိုဆိုးတယ်။အမွှေးတွေကြားဆိုတော့နိုးသွားမှာလဲစိုးတယ်။
မနက်နိုးလို့သူ့အမွှေးတွေမှာကပ်နေတာသိရင်
စစအိပ်တာတစ်ရက်မပြည့်သေးမျက်နှာပျက်စရာဖြစ်ကုန်တော့မှာတွေးမိပြီး။ဇေယျ ပုဆိုးရေစွတ်ပြီးသုတ်ပေးဖို့စိတ်ကူးသေးတယ်
ရေစိုနဲ့ထိရင်နိုးသွားမှသိရင်ပိုခက်ကုန်မှာစိုးသောကြောင့်ဇေယျကိုကျော်စွာဘေးမှောက်အိပ်လိုက်ပြီးဗိုက်ပေါ်ကခုဏသူသုတ်ထားတဲ့နေရာလေးအားလျှာဖျားလေးနဲ့လျက်လိုက်တယ်။
ပြောင်လောက်ပြီထင်မှဆီးပုံးနားမျက်နှာလေးအသာငုံပြီးအမွှေးတွေကပ်နေတဲ့သူ့သုတ်တွေကိုအသာပြန်လျက်လိုက်တယ်။နောက်ပြီးကို့ကျော်စွာ့လီးပေါ်အသာလျက်လိုက်တယ်ဂေါ်လီနေရာနားလျက်တော့လျှာဖျားတစ်မျိုးဘဲလက်တစ်ဖက်ကကိုင်ပြီးလျက်ပေးလိုက်တော့ကိုကျော်စွာလီးကြီးမာလာတယ်တဖြည်းဖြည်းလူကသာအိပ်တာ။ဇေယျသူ့လီးကြီးကိုလက်နဲ့အသာဗိုက်ပေါ်ကပ်ထားပြီးဥမှာပေနေတဲ့သုတ်တွေကိုလျက်လိုက်တယ်။အကုန်ပြောင်ပြီထင်မှလက်ကအသာလီးကိုပြန်လွတ်လိုက်တော့ထောင်နေတယ်။ကိုကျော်စွာတောင်နေတဲ့သူ့လီးကြီးအားလက်နဲ့လေးငါးချက်ပွတ်ပြီးတဘက်စောင်းပြီးမှောက်အိပ်သွားတယ်။ဇေယျစိတ်ထဲတော်သေးတယ်ဟုတွေးမိလိုက်တယ်။တော်ကြာသူ့လျက်နေတုန်းမှောက်အိပ်လိုက်ရင်မပြောင်ရင်ပြဿ နာတတ်နေအုံးမယ်။
"ဟူး..."ခုမှသက်ပျင်းချနိုင်ပြီးဘယ်ဘက်ဘေးအသာဝင်အိပ်လိုက်တယ်။ကျော်စွာတရေးနိုးလာတယ်။သူ့ညီဖွားလေးကထောင်နေတယ်ရှူ း ပေါက်ချင်တာနဲ့အပြင်ထွက်ခဲ့တယ်။ရေချိုးခန်းထဲဝင်အိမ်သာမှာရှူ းပေါက်လိုက်တယ်သိပ်မမူး
တော့။ပြန်ထွက်လာပြီးနံရံကနာရီကြည့်လိုက်တော့2:15အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်ပြီးတံခါးအသာလော့ချလိုက်ပြီးကုတင်ဆီလှမ်းခဲ့တော့ကုတင်တ
ဘက်မှာနောက်ကျောပေးပြီးအိပ်နေတဲ့
ညီီလေးဇေယျပုဆိုးကဖင်ပေါ်လန်နေတယ်
ဖင်လေးကညိုညိုလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေး
ကျော်စွာအမူးပြေနေပြီဆိုတော့မျက်စိပိုကျယ်
သွားသလိုဘဲ။သူမိန်းမ မူမူအောင်နဲ့ယူတာနှစ်ဘက်မိဘသဘောတူပြီးကိုယ်လဲယူမဲ့မိန်းမမရှိတာနဲ့ခေါင်းညိတ်မိခဲ့တယ်။မိမူကတော့အပျို မဟုတ်တော့တာမင်္ဂလာဦညမှသူသိလိုက်ရတယ်။သူ့မိဘတွေမလွန်ဆန်နိုင်လို့သာသူ့ယူခဲ့တာ။မင်္ဂလာဦးညရောက်တော့သယ်ရင်းတွေကိုဟန်ပြသောက်ခဲပြီးမူမူအောင်နဲ့အိပ်တော့သူစပြီးမူမူအောင်အဖုတ်ကိုလူပျို ညပျက်အောင်လိုးမယ်ဆိုပြီးသူ့အပျိုမြှေးလဲဖောက်မယ်ပေါ့စိတ်ကူးပြီးနမ်းတော့အနမ်းမခံ
"ကိုကျော်စွာ ရှင်လုပ်မှာဆိုလုပ်တော့ကျမမနမ်းပါနဲ့အရက်နံ့ရရင်ခေါင်းမူးလွန်းလို့ပါ"
ကျော်စွာလဲသူ့အပြစ်နဲ့သူဆိုတော့လုပ်ရပြီးရောဆိုပြီးမူမူအောင့်ပေါင်ကြားထိုင်ပြီးသူ့လီးနဲ့စောက်စေ့လေးကိုထပ်အောက်ပွတ်ဆွဲလိုက်တယ်။လေးငါးခါလောက်လုပ်တော့မူမူအောင်စောက်ရည်ကြည်လေးတွေစိမ့်ထွက်လာတယ်။သူ့လီးထိပ်ကလဲအရည်ကြည်လေးထွက်လာတော့ဒစ်ထိပ်ကိုနောက်ထိလှန်ပြီးပေါင်နှစ်ဘက်အားဖြဲပြီး
လီးကိုထိုးထည့်လိုက်တယ်သူ့လီးဒီလောက်ကြီး
တာတောင်နည်းနည်းမှမညည်းအသာလေးဝင်သွားတယ်။သူထပ်ပြီးစောင့်လိုက်တယ်သူ့လီးကြီးအဆုံးထိဝင်သွားတယ်ဘာအတားအဆီးမှမရှိသူ့နည်းနည်းတော့ဖီးပျက်သွားတယ်။ဒါပေမယ့်ပြီးအောင်ဆက်လိုးလိုက်တယ်။
"ဖြောင်းး ဖြောင်းးးဖြောင်းး" "ဗြစ်...ဗြစ်...အိုးး...အီး...ဗြစ်"
"ဖြောင်းး ဖြောင်းးးဖြောင်းး" "ဗြစ်...ဗြစ်...အိုးး...အီး...ဗြစ်"
လေးငါးဆယ်လောက်စောင့်ပြီးတော့မူမူအောင်နည်းနည်းသာညည်းပြီးပြီးသွားတယ်။သူမပြီး
သေးဒါကိုမူမူအောင်က
"ကျမအိပ်ချင်ပြီကိုကျော်စွာ ရှင်လိုးတာတော်တော့""ဟ!ငါမှမပြီးသေးတာဘယ်လိုလုပ်မလဲ""ရှင့်ဟာရှင်အိမ်သာထဲဖြစ်ဖြစ်ဒီကုတင်ပေါ်ဖြစ်ဖြစ်ဂွင်းထုလိုက်ပေါ့ရှင်"
ကျော်စွာဒါနဲ့အိမ်သာထဲဝင်ပြီးပြီးအောင်ဆက်ထုလိုက်တယ်။နောက်တစ်ရက်လဲဒီလိုဘဲသူဘယ်လောက်လိုးလိုးသူမပြီးခင်မူမူအောင်အရင်ပြီးသွားတယ်။သူ့အားဆက်ပြီးပြီအောင်ဆက်လိုးခွင့်မပေး။ဒါနဲ့လက်ထပ်ပြီးတစ်လပြည့်တော့သူအပြင်ကအရက်သောက်လာပြီးမူမူအောင်ဖင်ကို
လိုးမယ်ဆိုပြီးသူအိမ်ပြန်ရောက်တော့မူမူအောင်
စောင်းပြီးအိပ်နေတယ်။သူအခန်းထဲရောက်ရောက်ချင်းပုဆိုးကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီးမူမူအောင့်ဘေးဝင်လိုက်ပြီးထမိန်လေးကိုခါးထိလှန်လိုက်တယ်။ဖင်လုံးကြီးနှစ်ဖက်ပြောင်နေတာလက်နဲ့ညစ်ပြီးပွတ်လိုက်တယ်။မူမူအောင်နိုးလာပြီး
"ကျွန်မခေါင်းနောက်နေလို့ကောင်းကောင်းအိပ်ပါရစေ" "ဟာကွာမင်းအဖုတ်မလိုးတော့ဘူးငါအခုမင်းဖင်ထဲထည့်မလို့ကွာနော်" "ဟာ!ရှင့်ဘယ်သူပြောလဲဖင်လိုးရတယ်လို့"
"နိုင်ငံခြားဇတ်ကားတွေထဲမှာတွေ့ဖူးတယ်လေ
မင်းအဖုတ်လိုးရင်မင်းပြီးသွားရင်ကိုကဖီးပျက်တယ်ကွဒါကြောင်ဖင်ထဲလိုးကြည့်မယ်နော်"
"ဟာ!ရှင်မဖြစ်နိုင်တာမပြောနဲ့ကျွန်မလက်မခံနိုင်ဘူး"" "ငါကတော့ဒီညမင်းဖင်လိုးရမှကျေနပ်မယ်ကွာကိုယ့်မိန်းမဘဲကွဘာဖြစ်လဲ" "ရှင်သတ္တိရှိရင်လုပ်ရဲရင်လုပ်ကြည့်လေကျမ တစ်ရပ်ကွက်လုံးကြားအောင်အော်ပြမယ်
ကိုကျော်စွာရှင်အရှက်မကွဲချင်ရင်အသာအိပ်တော့"
ဒီလိုနဲ့ကျော်စွာအိမ်ထောင်ရေးကမိန်းမယူတာသာလူသိတာသူ့အိမ်ထောင်ရေးမသာယာခဲ့
ဒီတော့မနက်လင်းအိမ်ကထွက်ကျောက်ဝိုင်းသွားပြီးညမိုးချုပ်မူးပြီးပြန်လာအိပ်လိုက်တယ်။တစ်ရက်ကတော့သူကျောက်ဝိုင်းရောက်ပြီးနေ့လည်လောက်မှမနေ့ကယူခဲ့တဲ့ပြဖို့ကျောက်ထုပ်ကအိမ်မှာကျန်ခဲ့တယ်။ဒါနဲ့ဝယ်မဲ့ဝယ်လက်အားTeaဆိုင်မှာခဏထိုင်ခိုင်းပြီးအိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။အိမ်ကစိန်ပန်းထဲမှာဆိုတော့ကျောက်ဝိုင်း
နဲ့နီးတော့ပြန်လာလိုက်တယ်။အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ဆိုင်ကယ်Kenbo125 လေးရပ်ထားတာနဲ့
အိမ်ရှေ့တံခါးကလဲဖွင့်ရက်မို့အသာဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။
"မူရယ် မောင်တို့ဘယ်တော့အတူနေရမှာလဲ။မူ့ကိုမခွဲနိုင်လို့သာကိုလိုက်လာရတာညညဆိုမောင်တစ်ယောက်ထဲနေရတာစိတ်ပျက်နေပြီကွ"
"မောင်ရယ် မူလဲမောင့်ကိုချစ်လွန်းလို့မူ့ဘဝကိုအပျို ဘဝအပြီးပေးခဲ့တာလေကွာ။အိမ်ကိုမလွန်ဆန်နိုင်လို့သာလက်ထပ်လိုက်တာ""အင်းပါကွာမောင်ကအတူတူတစ်သက်လုံးနေချင်တာကွခုတော့နေ့ဘက်ကိုနှစ်ရက်ခြားလာနေရလို့နေနိုင်တာမတွေ့ရရင်မောင်သေမှာကွ"
ကျော်စွာအပြင်ကနေအသံတွေကြားပြီးဒေါသထွက်နေတယ်။စိတ်ညိမ်ရပ်ကွက်ထဲမို့အိမ်ရှင်သိရင်လဲသူအရှက်တကွဲဖြစ်အုံးမယ်။
"မူ! ဒီနေ့တော့မောင်မူ့ဖင်လေးထဲထည့်ပြီးလိုးချင်တယ်ကွာ" "မောင့်သဘောပါ ဒါပေမယ့်ဟိုတစ်ရက်ကလိုအရမ်းမထည့်နဲ့နော်
မူဖင်လေးထပ်ကွဲသွားအုံးမယ်" "အင်းပါမူရာ"
ကျော်စွာစိတ်တွေဘယ်လိုမှထိန်းမရတော့
"ဝုန်း!..ဟာ!..ကိုကျော်စွာ!."
"ကဲ"ဘာပြောချင်သေးလဲမိမူ!ယူထားတဲ့ယောင်္ကျားကျဖင်လိုးချင်တာမကြားဖူးဘူးလေးဘာလေးနဲ့ခုနောက်လင်နဲ့ဖောက်ပြန်နေတာပေါ့"
"ဒီမယ်ကိုကျော်စွာဒါနောက်လင်မဟုတ်ဘူးရှင်ကသာနောက်လင်ဒါကျမရှင်နဲ့မယူခင်ကတည်းကအပျို ဘဝပေးထားတဲ့ကျမယောက်ျား"
"အေးမင်းလင်နဲ့ခုဘဲလိုက်သွားငါနောက်နေ့ကွာရှင်းစာချုပ်လက်မှတ်ထိုးပေးမယ်"
"ကျေးဇူးဘဲကိုကျော်စွာကျမအိမ်ကိုမလွန်ဆန်နိုင်လို့သာရှင့်ကိုလက်ထပ်ခဲ့တာခုတော့ကျေးဇူးဘဲ"
"ဟားးးငါကလဲခုလိုစောစောစီးစီးသိလိုက်ရတာကျေးဇူးတင်ပါတယ်သွားခုနင့်လင်နဲ့ထွက်သွားငါ့အိမ်ထဲက"
ကျော်စွာပြောလဲပြောသူ့လင်ပုဆိုးကောက်ဝတ်နေတာကြည့်လိုက်တော့နည်းတဲ့လီးကြီးမဟုတ်မဲပြီးအရှည်ကြီးကောင်မဒါကြောင့်ငါ့လီးနဲ့ထည့်တုံးကနည်းနည်းမှမအော်တာ။
ကျော်စွာအတွေးတွေအတိတ်ဆီကနေလက်ရှိဘဝပြန်ရောက်လာတယ်။သူကုတင်ဘေးတတ်လိုက်ပြီးနောက်ကျောပေးအိပ်နေတဲ့ဇေယျ ဖင်လေးအားလက်နဲ့အသာညစ်လိုက်တယ်။
ဇေယျ အိပ်နေတာခြေထောက်တစ်ဘက်ကဆင်းပြီးတစ်ဘက်ကကွေးပြီးစောင်းအိပ်နေတော့ခရေပေါက်လေးပါမြင်နေရတယ်။အသားလတ်တော့ခရေပေါက်လေးကညိုနေတယ်။သူ့ဇေယျဖင်လေးအားအသာပွတ်ကြည့်ပြီးဂွင်းထုလိုက်တယ်။
မထုတာလဲကြာတော့အရမ်းဖီးဖြစ်ပြီးသုတ်တွေထွက်သွားတယ်။
"အား! "
ကျော်စွာ ဇေယျဖင်အားကြည့်ပြီးထုတော့သူ့သုတ်တွေ
ဇေယျ့ဖင်တွေပေါ်စင်ကုန်တယ်။ဇေယျကမနိုးပေစောစောထုပြီးအိပ်တော့အိပ်ကောင်းနေတယ်လေ။ကျော်စွာသူ့သုတ်တွေစင်သွားတာမသုတ်ဘဲထားလိုက်ရင်ကောင်းမလားသုတ်လိုက်ရင်လဲနိုးသွားမှပြောရခက်နေမယ်ခုမှအတူနေဖို့ရောက်လာတဲ့သူဆိုတော့တွေးရင်းဇေယျဖင်အား
ကြည့်နေမိတယ်။သူကြည့်နေရင်းသူ့သုတ်တွေကဖင်ကနေစီးသွားပြီးခရေပေါက်လေးပေါ်ကနေအောက်စီးကုန်ပြီ။ဒါနဲ့သူ့ပုဆိုးနဲ့အသာဖွဖွလေးသုတ်ပေးလိုက်တယ်။ဇေယျမနိုးတုပ်တုပ်မှမလှုပ်။ဇေယျလဲသူ့လိုဘဲအိပ်ရင်ဖင်ထဲကြွက်ဝင်တောင်သိမဲ့လူမျိုး မဟုတ်ဘူးထင်တယ်။သူ့သုတ်လိုက်တော့ဖင်ပေါ်ကစေးကပ်ကပ်နဲ့ကျန်နေတယ်။သူလဲမထူးဘူးဆိုပြီးဖင်ပေါ်လျာလေးနဲ့ပြောင်အောင်လျှက်ပေးလိုက်တယ်။ပြီးတော့လျှာထိပ်လေးနဲ့ခရေပေါက်လေးအားလျှက်ပေးလိုက်တယ်။သုးံလေးခါလောက်လျက်လိုက်တော့ခရေလေးကစိုနေပြီးမီးရောင်မှာပြောင်လက်နေတယ်။သူ့စိတ်ကိုကျော်စွာထိန်းမရတော့ဒါနဲ့အောက်ဆင်းပြီးအိပ်ခန်းမီးပိတ်လိုက်တယ်။ကုတင်ပေါ်အသာတတ်ပြီးသူ့လက်ခလယ်လေးပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး
ဇေယျဖင်လေးအားအသာစမ်းပြီးခုဏစိုနေတဲ့ခရေပေါက်လေးအားဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုက်တယ်။သူ့လက်ထိပ်လေးအသာသွင်းလိုက်တယ်ဇေယျမလှုပ်အိပ်ကောင်းနေတယ်။သူ့လက်ည်းခွံမြှုပ်လောက်ထိလက်ခလယ်လေးဝင်သွားတယ်။သူလက်ကိုအသွင်းအထုပ်ကစားလိုက်တယ်။ဇေယျလှုပ်လာတယ်။ဒါနဲ့သူအိပ်သလိုနဲ့လက်ကိုအမြန်ပြန်ရုပ်ပြီးညိမ်နေလိုက်တယ်။တော်ပြီနိုးလို့သိသွားရင်ပြဿ နာ ဖြစ်မှာစိုးသောကြောင့်အသာအိပ်လိုက်တယ်။

အခန်း( ၄ )
မနက်6:00လောက်ဇေယျနိုးလာတယ်။သူ့ဘေးကြည့်လိုက်တော့ကိုကျော်စွာတရှူးရှူးနဲ့အိပ်နေတယ်ပက်လက်ကြီးဇေယျကိုကျော်စွာအောက်ပိုင်းမျက်လုးံကအလိုလိုရောက်သွားတယ်။
"ဟိုက် ရှားပါး"
ကိုကျော်စွာ လီးကြီးကလူကသာအိပ်နေတာ
လီးကမိုးပေါ်ထောင်နေတယ်အကျောတွေလဲထောင်ဂေါ်လီထည့်ထားတဲ့နေရာလေးတွေလဲထင်းနေတယ်။ဇေယျကြည့်ပြီးတံတွေးမျိုချမိတယ်။
အကြာကြီးလဲမကြည့်နိုင်အိမ်သာတတ်ချင်သောကြောင့်ထွက်ခဲ့တယ်။ရေခဲသေတ္တာထဲက
ရေအဝသောက်လိုက်တယ်။ပြီးရေချို းခန်းထဲ
ဝင်ခဲ့တယ်။အိမ်သာကတွဲရက်ဆိုတော့။သူကိစ္စ
အိမ်သာထဲရှင်းလိုက်တယ်။ကိုယ့်အခန်းဘက်ဝင်ပြီးရေမချိုးခင်သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်တယ်။ညကသူယူလာတဲ့ပစ္စည်းတွေနေရာတကျထားလိုက်တယ်။
အားလုံးပြီးတော့ဖုန်တွေနဲ့ယားသလိုဖြစ်နေတာနဲ့ရေချိုးဖို့ထွက်ခဲ့တယ်။သူဆပ်ပြာခွက်နဲ့မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ဆေးအကုန်ထုတ်ယူပြီးရေချိုး
ခန်းထဲထားဖို့ယူခဲ့လိုက်တယ်။ဇေယျအခန်းထဲကထွက်တော့ကိုကျော်စွာ့အခန်းကပိတ်ထား
တုန်းမနိုးသေးဘူးနေမှာ။ဒါနဲ့သူရေချိုးခန်းထဲဝင်
ပြီးလော့ချလိုက်တယ်။ခုဏသန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားတဲ့ပုဆိုးမို့ချွတ်ချလိုက်ပြီးခြေထောက်အောက်ရေစိုအောင်ပုံထားပြီးရေပန်းပွင့်ပြီးရေချိုးလိုက်တယ်။သူဆပ်ပြာတိုက်နေတဲ့အချိန်ဘဲ
"ဒုန်း...ဒုန်း...ညီလေးအိမ်သာတတ်နေတာလား"
"ဟာ! အကိုကျနော်ရေချိုးနေတာ"
"အေးဒါဆိုတံခါးဖွင့်ပေးပါအုံးကိုယ်အိမ်သာတတ်ချင်နေလို"
"အကိုကျနော်ဆပ်ပြာတိုက်နေတုန်းမို့ရေချိုးပြီးရင်ဖွင့်ပေးပါ့မယ်"
"ဒုန်း...ဒုန်း...လုပ်ပါညီရာကိုမအောင့်နိုင်တော့ဘူးထွက်တော့မှာယောကျ်ားအချင်းချင်းဘဲကွာ
ကိုယ်မင်းရေချိုးတာမကြည့်ပါဘူးကွမြန်မြန်ဖွင့်တော့မရတော့ဘူး"
ဇေယျမထူးတော့ဘူးတံခါးလော့ဖွင့်ပေးပြီးသူ့ဖွားဖက်တော်လေးအားလက်နဲ့အုပ်ထားတယ်။
ကျော်စွာသူ့အားမကြည့်အားအိမ်သာပေါ်တက်ထိုင်ပြီးလျော့ချလိုက်တယ်။ဇေယျဆပ်ပြာတိုက်တာကြာတော့မျက်လုံးဆပ်နေပြီ။ဒါနဲ့ကိုကျော်စွာ့အားကျောပေးပြီးရေပန်းဖွင့်ချပြီးရေချိုးလိုက်တယ်။ကျော်စွာမကြည့်ဘူးဆိုပေမယ့်ကိုအိမ်သာနဲ့သူရေချိုးနေတာဘယ်လောက်မှမဝေးတော့ဇေယျနောက်ကျောနဲ့အိုးလေးလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးနဲ့ရေးချိုးနေတာကြည့်မိတယ်။မိန်းကလေးတွေထက်တောင်ကြည့်ကောင်းနေတယ်။ကြည့်ရင်းသူ့လီးကတောင်လာတယ်အရှေ့ကိုမတ်နေတယ်။ဇေယျကိုယ်ကဆပ်ပြာတွေကုန်အောက်ရေ
ဖွင့်ချိုးပြီးပွတ်သပ်ပြီးကိုကျော်စွာဘက်မသိမသာ
ကြည့်လိုက်တော့ဟောဗျာအိမ်သာကကိုယ်ဘက်မျက်နှာမူထားတော့ကိုကျော်စွာ့လီးကြီးက
အမြှောက်ကျလိုထောင်နေတယ်။ဒါနဲ့ဇေယျလဲ
ဖင်လေးကုန်းပြီးခြေထောက်ဆပ်ပြာတိုက်သလိုနဲမြူ ဆွယ်လိုက်တယ်။ကျော်စွာသူ့မိန်းမဖင်အား
မလုပ်လိုက်ရတာဘဲကံကောင်းတယ်ထင်မိတယ်။ဇေယျရေချိုးနေတာကိုမျက်စိကမခွာနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်နေတယ်။သူကြည့်နေတုန်းဖင်ကုန်းပြီခြေထောက်ဆပ်ပြာတိုက်တော့အိုးလေးကကားထွက်လာတယ်။သူ့အောက်ပြန်ငုံကြည့်တော့လီးကဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးထောင်နေတယ်။
ဇေယျအသာပြန်ရပ်ပြီးရေချိုးလိုက်တယ်။ရေလဲတဘက်ခါးပတ်လိုက်တယ်။ခုထိကိုကျော်စွာအိမ်သာကမထသေး။ဒါနဲ့သူမသိသလိုအပြင်ထွက်ခဲ့တယ်။ကျောစွာစိတ်တွေဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းမသိ
ဇေယျရောက်လာမှဖင်လိုးချင်စိတ်ပိုပြီးပြင်းထန်နေတယ်။ညီလေးဇေယျကယောကျ်ားချင်းစိတ်ဝင်စားရင်သူအတွက်ကံကောင်းတယ်။သူမိန်းမတွေကိုထပ်လဲမယူချင်လုပ်လဲမလုပ်ချင်တော့။ခုမှတစ်ရက်ရှိသေးတာဇေယျကိုသူစိတ်ပါလာအောင်
လုပ်ရမယ်ဟုတေးထားလိုက်တယ်။သူအိမ်သာကဆင်းပြီးတစ်ခါထဲရေချိုးဖို့အိကျင်္ျ ီချွတ်ပုဆိုးချွတ်
ပြီးတန်းပေါ်တင်လိုက်တယ်။ရေပန်းဖွင့်ပြီးခေါင်းကိုရေပန်းအောက်ဝင်လိုက်တယ်။သူချိုးတုန်း
"ကလစ်!" ဇေယျပုဆိုးအစိုမေ့လို့ဝင်ယူတော့
ကိုကျော်စွာရေချိုးနေတယ်။မိုက်တယ်ဗျာနောက်ကျောပါtatooထိုးထားတာဖင်လဲလုံးပြီးကျစ်နေတာဘဲရင်ဘက်အအမွှေးတွေကရေထိတော့ဆင်းပြီးမဲနေတယ်။
"အေးညီဘာမေ့လို့လဲ"
"ဟုတ်အကိုပုဆိုးအစိုလာယူတာ"
ကျော်စွာသူ့ခြေထောက်အောက်ကပုဆိုးကုန်းကောက်တော့ဥလေးနှစ်လုံးဖင်နောက်ကနေပြူ ထွက်လာတယ်။အသာရေညှစ်ပြီးဇေယျဘက်လှည့်ပေးတော့လီးကြီးကရမ်းနေတယ်။ဇေယျမသိသလိုနေပြီး"ကျေးဇူးအကို"ပြောပြီးပြန်ထွက်ခဲ့တယ်။ဇေယျသူအားယောက်ျားချင်းစိတ်ဝင်စားတတ်တဲ့ဟိုမိုတစ်ယောက်ဆိုတာကိုကျော်စွာသိရင်အိမ်မှာအတူမနေရဘူးဖြစ်မည်ဆိုးသောကြောင့်ခုမှအစရှိသေးတော့နောက်မှဖြည်းဖြည်းစကားတီးခေါက်ပြီးအနေကြာမှပြောရန်စိတ်ကူးလိုက်တယ်။ကျော်စွာကလဲဇေယျဖင်လေးလိုးရဖို့
အကြံထုတ်နေမိတယ်။တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အကြံထုတ်နေတာဘယ်သူသိမလဲလေ။
ကြိုးစားပါဦးမည်။